یکی از معماهای بزرگ در اخترفیزیک نحوهی پدیدار شدن ستارههایی نظیر خورشید از فروپاشی سحابیهای مولکولی در مناطق مستعد ایجاد ستاره است. این معما از دیدگاه فنی بهعنوان مسئلهی گشتاور چرخشی در ایجاد ستاره شناخته میشود. گاز موجود در سحابی به وجود آورندهی ستاره، حالتی چرخشی دارد که مقداری گشتاور چرخشی بر هر یک از عنصرهای گازی تحمیل میکند. با فراهم شدن زمینه برای فروپاشی آن، به وضعیتی میرسد که کشش گرانشى ستارهی نوپا، در اثر نیروی گریز از مرکز، به تعادل دست می یابد؛ لذا دیگر شاهد فروپاشی با شعاع مشخصی نخواهد بود، مگر اینکه مقداری از گشتاور چرخشیاش را از دست بدهد. این نقطه مانع گریز از مرکز است.