ثبت تصویری خارقالعاده از خوشهی ستارهای M79 توسط هابل

مجله علمی ایلیاد - این عکس، تهیه شده توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا و آژانس فضایی اروپا، خوشهی ستارهای کروی «مسیه ۷۹» یا همان M79 را نشان میدهد. M79 که با نام NGC1904 نیز شناخته میشود، در فاصلهی ۴۱،۰۰۰ سالنوری نسبت به زمین در صورت فلکی خرگوش واقع شده است. این خوشه در ۲۶ اکتبر ۱۷۸۰ توسط «پیِر میشن» اخترشناس فرانسوی کشف شد. میشن، این یافته را به اطلاع «چارلز مسیه» دیگر اخترشناس فرانسوی رساند. مسیه این خوشه را در دستهی اجرام غیردنبالهدار قرار داد.
تقریبا ۴ سال بعد، «ویلیام هرشل» اخترشناس انگلیسی، با استفاده از تلسکوپی بزرگتر از تلسکوپ چارلز مسیه، موفق به شناسایی ستارهها در M79 شد. هرشل آنرا «خوشهی ستارهای کروی» توصیف کرد. M79 تقریباً ۱۱.۷ میلیارد سال قدمت دارد و حاوی ۱۵۰،۰۰۰ ستاره است که در فضایی با گستردگی ۱۱۸ سالنوری تجمع یافتهاند. این خوشه در مکانی غیرعادی قرار گرفته و فاصلهاش با مرکز کهکشان راهشیری به ۶۰،۰۰۰ سالنوری میرسد.
یکی از ایدههای مربوط به موقعیت این خوشه، اعلام میکند که شاید محیط پیرامون آن حاوی ستارههایی با چگالی بیش از حد متوسط باشد. بر طبق احتمال دیگر، M79 در کهکشان کوتولهی غیرعادی شکل گرفته و این کهکشان با راهشیری ادغام شده است. در عکس هابل، ستارههای خورشیدمانند، به رنگ زرد دیده میشوند. ستارههای غولهای سرخ درخشانی هستند که از مراحل پایانی عمر ستاره حکایت دارند. بیشتر ستارههای آبی پخش شده در سراسر خوشه، ستارههایی با قدمت طولانی هستند که گاز هلیوم میسوزانند.
این ستارههای درخشان آبی، سوخت هیدروژنی خود را به پایان رساندهاند و حالا در هستههای خود هلیوم را مصرف میکنند. ستارههای کم فروغ آبی، «ستارههای سرگردان آبی» نام دارند. این ستارگان غیرعادی به رنگ آبی روشن میدرخشند. این ستارههای سرگردان یا در اثر ادغام ستارگان در منظومهای دوگانه بهوجود آمدهاند یا با برخورد دو ستاره نامربوط در هستهی شلوغ M79 تشکیل شدهاند.
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقیلو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقیلو - مجله علمی ایلیاد