اگرچه این کشور، اولین کشوری نبود که ممنوع کردن ماشینهای دیزلی و بنزینی را در نظر گرفت، اما اولین کشوری است که ممنوعیت را به اجرا درآورد. در اکتبر سال ۲۰۱۶، شورای فدرال این کشور، خواهان تصویب قانونی شدند که بر اساس آن تا سال ۲۰۳۰ میلادی، موتورهای احتراق بهطور کامل ممنوع خواهند بود. این تصمیم بسیار قابل توجه است؛ نه تنها به این دلیل که اولین کشوری است که چنین قانونی را تصویب کرد، بلکه به این دلیل که آلمان چهارمین صنعت خودروسازی را در جهان دارد.
همچنین این کشور، دارای برخی از بزرگترین شرکتهای سازندهی خودرو است. به همین دلیل شرکتهای قدیمی سازندهی خودرو، همچون مرسدس بنز و فولکس واگن تلاشهای جدی بر روی ساخت ماشینهای هیدروژنی و الکتریکی انجام میدهند.
نروژ
نروژ، در فوریهی سال ۲۰۱۷ تصمیم گرفت تا قانونی مشابه با کشور آلمان را تصویب کرده و در این مسیر موفقتر عمل کند. این کشور اسکاندیناوی، نه تنها ماشینهای سوخت فسیلی را ممنوع اعلام کرد، بلکه هدفی نیز معلوم کرد که پنج سال زودتر از چشمانداز آلمان است. کشور نروژ، تا سال ۲۰۲۵، تنها خودروهایی را خواهد فروخت که ۱۰۰ درصد برقی باشند.
اهداف این کشور، برای پیادهسازی چنین نقشهی حریصانه، اما قابل اجرایی که با سیستم مالیاتی سبز آنها تقویت میشود، واضح است. بر اساس گفتههای وزارت جادههای عمومی نروژ تا سال ۲۰۳۰ تمام وانتهای سنگین، ۷۵ درصد اتوبوسهای جدید و ۵۰ درصد کامیونهای جدید، باید انتشار گاز صفر داشته باشند.
هند
از کشورهای اروپایی به آسیا میرسیم و به کشور هند. این کشور قانونی مشابه با نروژ را تصویت کرده است که تا سال ۲۰۳۰ تنها ماشینهای کاملاً الکتریکی در این کشور فروخته شود. بودجهی این پروژه، توسط دولت تامین میشود. «پویوش گویال» وزیر راهآهن و زغالسنگ هند میگوید: «ما در نظر داریم وسایل نقلیهی الکتریکی را بسیار گسترده استفاده کنیم و میخواهیم تمام وسایل نقلیهی الکتریکی همچون UJALA کارآمد باشند. از سال ۲۰۳۰ حتی یک خودروی بنزینی یا دیزلی نباید در کشور هند فروخته شود.»
فرانسه
با تغییرات بسیاری که فرانسه در اهداف آبوهوایی این کشور اعمال کرده است، خانهی توافق تاریخی پاریس نیز جا نخواهد ماند و قسمتی از آن ممنوعیت تمام خودروهای دیزلی و بنزینی تا سال ۲۰۴۰ است. بر اساس گفتههای وزیر محیطزیست، توسعهی پایدار و انرژی، این فرآیند قدمبهقدم است و شامل ۲.۴ میلیون خودروی الکتریکی قابل شارژ و وسایل نقلیهی ترکیبی است، همچنین ۳ درصد از وسایل نقلیهی سنگین تا سال ۲۰۲۳ است.
انگلستان
اگر فرانسه به دنبال چنین نقشهای است، پس انگلستان نیز آنرا میخواهد. انگلیس ممنوعیتی را بهعنوان بخشی از برنامهی این کشور بهمنظور بهبود هوای کشور برای خودروهای بنزینی و دیزلی جدید تا سال ۲۰۴۰ وضع کرده است. بر اساس گزارش بیبیسی از منبعی معتبر، کیفیت پایین هوا از بزرگترین ریسکهای محیطی برای سلامت عمومی در انگلیس است و دولت کنونی در نظر دارد در کمترین زمان ممکن اقدامات قدرتمندی انجام دهد.
دو کشور دیگر
دو کشور دیگری که نسبت به اجرای اقداماتی بهمنظور کاهش انتشار گازهای گلخانهای علاقه نشان دادهاند، هلند و چین هستند. دولت هلند از آوریل سال ۲۰۱۶، ممنوعیت گاز و گازوئیلی را در نظر گرفته است و چین نیز از سپتامبر نقشههای مشابهی را اعلام کرده است.
اگر دوباره در حال چک کردن فهرست هستید تا ببینید اسم ایالات متحده را از قلم ننداختهاید، باید بگویم که برنامههای اینچنینی حداقل تا چهار سال دیگر برای آمریکا رویا خواهد ماند.
نوشته: دام گلئون ترجمه: معصومه رحیمی - مجله علمی ایلیاد