پادشاهی فضایی آزگاردیا؛ اولین ملت فضایی
مجله علمی ایلیاد - «آزگاردیا»، اولین ملت فضایی بشریت، پس از پرتاب اولین ماهواره‌ی خود به فضا در ماه‌های پیش، گامی به ترک زمین نزدیک‌تر شد. با اینکه هدف نهایی این پروژه، سکونت میلیون‌ها نفر بر روی اقمار مصنوعی به دور زمین است، اما زحمت جمع‌کردن وسایل را به خود ندهید؛ آزگاردیا تنها ماهواره‌ای با ۵۰۰ گیگابایت تصویر و متن است.
آزگاردیا، اولین بار توسط دکتر «ایگور آشوربیلی»، در ماه اکتبر سال ۲۰۱۷ پیشنهاد شد که در آن ملتی مستقل و برابر، از امکان تحصیل رایگان برخوردار بوده و اولویت در آنجا صلح است. آزگاردیا که بر روی مجموعه‌ای از ماهواره‌ها بنا می‌شود، به منظور فرار از کشمکش‌های زمین طراحی شده و فاصله‌ی اندک آن با زمین باعث می‌شود عضوی از سازمان ملل متحد شناخته شود.
در این برهه، به نظر می‌رسد این تفکر، توهم‌های انسان دیوانه‌ای یا مقدمه‌ای بر داستانی علمی‌تخیلی باشد، اما آشوربیلی بر روی هدف خود مصر است و خود را اولین رئیس جمهور این ملت اعلام کرده است. اگر این مسئله، بهانه‌ای برای تبدیل‌شدن به یک پادشاه فضا نیست، پس چه چیزی است؟
آشوربیلی در ماه ژوئن سال ۲۰۱۷ میلادی، ریز و درشت این طرح را به اشتراک گذاشت. او تاریخ ۱۸ ژوئن سال ۲۰۱۷ میلادی را روز ملی اتحاد آزگاردیا نام‌گذاری کرده و اولین روز تقویم این ملت دانست. او از ساکنان آینده‌ی آزگاردیا خواست که نظر خود را در مورد قوانین اساسی و نمادهای این ملت اعلام کنند.
حال اولین تکه از آزگاردیا در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۶ به فضا پرتاب شد. ماهواره‌ی آزگاردیا، به‌عنوان ماموریتی تدارکاتی توسط فضاپیمای ایستگاه فضایی بین‌المللی، «سیگنوس»، به فضا پرتاب شد و اوایل ماه دسامبر ۲۰۱۷ به مدار اصلی خود فرستاده شد.
آزگاردیا ۱ با وزن ۲.۸ کیلوگرم قابلیت سکونت را در خود ندارد، اما می‌توان آن را به‌عنوان اولین مرز این ملت فضایی دانست. به گفته‌ی آشوربیلی، پادشاه فضایی، این مرزها نباید مشکلی برای عضویت در سازمان ملل متحد ایجاد کند، چرا که این ملت، قوانین اساسی و ارز مخصوص به خود را دارند. ناگفته نماند اگر مایل به سناتور شدن در این ملت هستید، هیچ مشکلی وجود ندارد. مطمئنیم که آزگاردیا ۱ تنها تکه‌ای از این پروژه خواهد بود که به فضا پرتاب شده، اما ته دلمان مایل هستیم آشوربیلی خلاف این مسئله را اثبات کند. ماجرا جذاب‌تر از آن است که دنبالش نکنیم!
نوشته: میشل ایروینگ
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد