بر اساس تحقیقات جدید، داروهای کلسترول جدید بی‌خطر هستند.
مجله علمی ایلیاد - محققان گزارش داده‌اند که ترکیبی از داروها که سطح کلسترول بد را شدیداً کاهش می‌دهند، برای بیماران قلبی به‌نظر بی‌خطر هستند، اما اینکه از حمله‌های قلبی یا سکته نیز پیشگیری می‌کنند یا خیر، هنوز مشخص نیست. پژوهشگر ارشد، دکتر «جنیفر رابینسون» که هدایت مرکز مداخلات پیشگیری دانشگاه آیوا را بر عهده دارد، گفت: «ممکن است افراد برای اینکه از فواید کاهش حمله‌های قلبی و سکته بهرهمند شوند، لازم باشد سطح کلسترول بسیار پایینی داشته باشند، اما این مطلب هنوز به‌طور قطع مشخص نیست.»
واهمه از این است که سطوح بسیار پایین کلسترول بد یا همان «LDL»، ممکن است باعث مشکلات حافظه یا بیماری‌های دستگاه عصبی شود، اما چیزی که تمام پژوهشگران به آن دست یافتند، افزایش خفیف خطر ابتلا به آب مروارید است. روبینسون عنوان کرد: «ممکن است افزایش این خطر به این علت باشد که برخی از افراد این مطالعه، پیرتر و مستعد ابتلا به آب مروارید بوده‌اند، با این وجود می‌تواند به خود درمانی هم مربوط باشد.»
در این پژوهش به بیماران «استاتین» دادند و نوعی دارو به‌نام «مهارکننده‌های PCSK9» تعلق دارند به آنان تزریق شد. محققان می‌گویند این داروها از طریق مسدود کردن پروتئینی به‌نام PCSK9 به کبد کمک می‌کنند کلسترول بد را از جریان خون خارج کند. از دیگر داروهای این طبقه می‌توان به «Repatha» و «Inclisiran» اشاره کرد.
رابینسون گفت: «برای مشخص کردن اینکه آیا مهارکننده‌های PCSK9 قادر به کاهش حمله‌های قلبی، سکته و مرگ و میر هستند یا خیر، منتظر نتایج دو آزمایشی هستیم که بیش از ۱۸،۰۰۰ نفر را شامل شده و در یکی دو سال آینده به پایان می‌رسد.» وی بیان کرد: «این آزمایش‌ها دید بهتری از بی‌خطر بودن این داروها برای‌مان فراهم می‌کنند. علاوه بر این در زمینه‌ی کاهش حمله‌های قلبی، سکته و مرگ و میر نیز انتظار داریم نتایج خوبی حاصل کنیم.»
با این حال او برای اغلب افراد به‌منظور کاهش کلسترول استاتین را پیشنهاد می‌کند. از جمله داروهای رایج استاتین «Lipitor» و «Crestor» هستند. رابینسون می‌گوید: «استاتین به خوبی عمل کرده، بی‌خطر و ارزان است. نوعی بیمه‌ی ارزان به شمار رفته و از آسپرین بسیار بی‌خطرتر است.» رابینسون خاطر نشان ساخت که افزودن داروهایی همچون Praluent به‌همراه استاتین برای همگان مناسب نیست. وی گفت: «آن‌ها بسیار گران هستند و فقط برای افرادی که به‌صورت ژنتیکی کلسترول بالایی دارند یا کسانی که در معرض ریسک بالای قلبی عروقی قرار دارند، مثل آن‌هایی که بیماری‌های قلبی و دیابت یا بیماری‌های کلیه دارند، استفاده می‌شوند. همچنین عمدتاً به خاطر هزینه‌شان برای اغلب مردم مناسب نیستند.»
کلسترول با میلی‌گرم در یک‌دهم لیتر اندازه‌گیری می شود. طبق درمانگاه مایو سطوح LDL بالای ۱۶۰ از این واحد، بالا در نظر گرفته می‌شوند. در افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی یا دیابت سطوح زیر ۷۰ ایده‌آل محسوب می‌شوند و سطوح ۲۵ یا زیر آن بسیار کم به‌شمار می‌روند. دکتر «برندان اوِرِت»، مدیر خدمات بستری عمومی قلب و عروق بریگهام و بیمارستان زنان بوستون هم در انتظار نتایج آن دو آزمایش بزرگتر است. وی گفت: «آن آزمایش‌ها نتایجی در زمینه‌ی کاهش حملات قلبی، سکته و مرگ و میر به ما می‌دهند که برای ما به‌عنوان پزشک و بیماران حائز اهمیت است.»
اورت در همراهی این پژوهش سرمقاله‌ای نوشته است. وی همچنین پزشک همکار در بریگهام و زنان و مدرس پزشکی در مدرسه‌ی پزشکی هاروارد است. وی بیان داشت: «مشخص نیست وقتی LDL فردی ۵۱ میلی‌گرم در یک‌دهم لیتر است درمان او با دارویی گران سیاستی عاقلانه باشد.» اورت گفت: «علائم اولیه نشان می‌دهند که داشتن سطوح پایینی از کلسترول LDL بی‌خطر است، اما واقعاً نیاز است از طریق دیگر آزمایش‌ها بفهمیم که پایین آوردن کلسترول LDL تا این حد بسیار کم در حقیقت حمله‌های قلبی و سکته را کاهش می‌دهد یا خیر و خطرات دست‌یابی به سطوح پایین LDL در دراز مدت برای بیماران چیست؟» برای این تحقیق، رابینسون و همکارانش اطلاعات بیش از ۵،۲۰۰ بیمار که به مدت دو سال دارو دریافت می‌کردند را از ۱۴ آزمایش تصادفی جمع‌آوری کردند.
گروه تحقیقی، مشخصاً به دنبال اثرات جانبی در شرکت‌کنندگانی بود که کلسترول‌شان تا کمتر از ۲۵ واحد که شامل ۲۵ درصد بیماران بود، یا کمتر از ۱۵ واحد که ۹ درصد بیماران را شامل می‌شد، در دو وهله‌ی متوالی پایین آورده شده بود. محققان تشریح کردند از سطح LDL با میزان ۲۵ برای این استفاده شده بود که به‌نظر می‌رسد این سطح برای عملکرد طبیعی سلول لازم است. در مجموع بیمارانی که داروی alirocumab یا دارونما دریافت کردند، اثرات جانبی مشابهی، از‌جمله درد عضلانی، مشکلات حافظه و اختلالات کلیه و کبد داشتند. به علاوه، هیچ افزایشی در دیابت افراد رخ نداد که در دیگر تحقیقات در بیمارانی با سطح کلسترول LDL زیر ۳۰ میلی‌گرم در یک‌دهم لیتر که استاتین دریافت می‌کردند، مشاهده شده بود.
افزایش خفیفی در خطر ابتلا به آب مروارید در بیمارانی با سطح کلسترول LDL زیر ۲۵ دیده شد. رابینسون بیان داشت: «با این حال، بیمارانی با LDL زیر ۲۵ معمولاً پیرترها و کسانی بودند که مبتلا به دیابت و بیماری‌های قلبی بوده و در خطر ابتلا به آب مروارید قرار داشتند. بنابراین نمی‌دانیم که آب مرواریدشان به خاطر شرایط‌شان ایجاد شد یا اینکه به خاطر چیزی در خود درمانی است.»
این گزارش ۷ فوریه‌ی ۲۰۱۷ در مجله‌ی کالج آمریکایی قلب و عروق منتشر شد.
نوشته: استیون رینبرگ
ترجمه: مجله علمی ایلیاد