تصویر تلسکوپ هابل از کهکشان مارپیچی NGC7331
مجله علمی ایلیاد - تلسکوپ فضایی هابل، از کهکشان مارپیچیِ NGC7331 که در صورت فلکی اسب بالدار واقع شده است، عکس گرفته است. کهکشان NGC7331 که برای اولین بار توسط «ویلیام هرشل» در سال ۱۷۸۴ رصد شد و ۴۹.۲ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. این تصویر، لبه‌ی این کهکشان را تا حدودی برای ما آشکار است، همچنین بازوهای زیبای آن‌را نشان می‌دهد که مانند گردابی در اطراف منطقه‌ی مرکزیِ درخشانِ آن قرار گرفته است.
اندازه، شکل و جرم NGC7331 مانند کهکشان راه‌شیری است. همچنین سرعت ستاره‌زایی آن قابل مقایسه است، میزبان تعداد مشابهی از ستاره است، در مرکز خود سیاه‌چاله‌ی غول‌پیکری دارد و دارای بازوهای مارپیچیِ قابل مقایسه‌ای با کهکشانِ ما است. تفاوت اصلی بین این دو کهکشان، این است که NGC7331 کهکشان مارپیچیِ غیرمیله‌ای است، یعنی فاقد میله‌ای از ستارگان، گاز و گرد و غبار در مرکز خود است؛ اما کهکشان راه شیری این میله را دارد.
تحدب هسته‌ی مرکزی آن نیز الگوی چرخش غیرمعمول و غیرقابل پیش‌بینی را نشان می‌دهد که در جهت مخالف نسبت به خود دیسکِ کهکشانی، می‌چرخد.
کهکشان NGC7331 درخشان‌ترین عضوِ گروه کهکشانیِ NGC7331 است. دیگر اعضای آن، مارپیچی‌های غیرمیله‌ای یا عدسی‌شکلِ NGC7335 و NGC7336، کهکشان مارپیچی میله‌ایِ NGC7337 و کهکشان بیضویِ NGC7340 هستند.
ستاره‌شناس دانشگاه پاردو، «دان میلیساولویک» و همکارانش این تصویر از NGC7331 را با استفاده از دوربین میدان باز ۳ هابل، در حین رصد ابرنواختری به‌نام SN2014C، گرفتند. SN2014C به سرعت و فقط در عرض یک سال، از ابرنواختری حاوی مقادیر بسیار کمی از هیدروژن به ابرنواختری غنی از هیدروژن تکامل یافته است. این تغییرِ شکلِ نادر، در انرژی‌های بالا درخشان است و دیدگاه منحصربه‌فردی را در مورد مراحل نهایی ستاره‌های عظیم که اطلاعات کمی از آن‌ها در دسترس است، ارائه می‌دهد. SN2014C هنوز هم می‌تواند به‌طور خفیفی به‌عنوان نقطه‌ی قرمز کوچکی در نزدیکی هسته‌ی زردِ مرکزی کهکشان مشاهده شود.
نوشته: SciNews
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد