موجود دورگه‌ی انسان و گوسفند چه چالش‌هایی در پیش‌رو دارد؟
مجله علمی ایلیاد - محققان با استفاده از بخش‌های بدن رشدیافته در درون حیوانات غیرطبیعیِ مهندسی شده، جنین دورگه‌ی انسان و گوسفند را تولید کرده‌اند که روزی می‌تواند آینده‌ی اهدای عضو را رقم بزند. دانشمندان با داشتن این هدف در ذهن، موفق به تولید نخستین گونه‌ی دورگه‌ی انسان و گوسفند شدند.
در این راستا، آن‌ها سلول‌های بنیادی انسان را به درون جنین گوسفند راه دادند. ماحصل تمامی این کارها، موجود دورگه‌ای است که بیش از ۹۹ درصد گوسفند است، اما قدری هم به من و شما شباهت دارد. قسمت انسانی این جنین بسیار ناچیز است، اما این واقعیت که چنین چیزی تحقق پیدا کرده است، می‌تواند بحث‌های جنجالی زیادی در این حوزه تحقیقاتی پدید آورد.
«هیرو ناکواچی» زیست‌شناس سلول‌های بنیادی از دانشگاه استنفورد، بیان کرد: «تاکنون نقش و میزان سلول‌های انسان خیلی کوچک بوده است. تنها یک سلول از مجموع ۱۰،۰۰۰ سلول در جنین گوسفند را سلول‌های انسان تشکیل می‌دهند.»
تحقیق حاضر بر پایه‌ی تحقیقات قبلی قرار دارد. دانشمندان موفق شده بودند سلول‌های انسان را درون جنین خوک در آزمایشگاه رشد دهند و دورگه‌ی خوک و انسان تولید نمایند. این آزمایش‌های مهم می‌توانند روزی راه حل منحصربه‌فردی برای هزاران نفر که منتظر دریافت عضو هستند فراهم آورد، چرا که بسیاری از این افراد قبل از دریافت اعضای سازگار، چشم از جهان فرو می‌بندند.
«پابلو راس» زیست‌شناس تولید مثل و یکی از اعضای گروه از دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «حتی امروزه اندام‌هایی که بیشترین سازگاری را نشان می‌دهند، مدت زمان زیادی دوام نمی‌آورند، زیرا دستگاه ایمنی با گذشت زمان به آن اندام‌ها هجوم می‌برد.»
اگرچه هنوز راه طولانی در پیش است، اما اندام‌های تولید شده در این جانداران دورگه می‌تواند راهی مناسب برای برآورد تقاضاها باشد. برای مثال، با پیوند پانکراس هیبریدی از خوک یا گوسفندی به انسان نیازمند، می‌توان گام بزرگی برداشت. برای اینکه فرآیند پیوند به خوبی پیش برود، محققان بر این باور هستند که حداقل یک درصد سلول‌های جنین باید سلول‌های انسان باشند. البته افزایش تعداد سلول‌های انسان در ترکیب مورد نظر، بر یک سری مسائل اخلاقی دامن می‌زند.
اگر نتایج محققان نشان دهد سلول‌های انسان به مغز حیوان می‌روند، شاید هرگز در این کار پیشروی نکنند. پاسخ‌های ساده‌ای برای انواع پرسش‌های اخلاقی که این نوع تحقیق به‌وجود می‌آورد، وجود ندارد. اما محققان بر این نکته تاکید دارند که نباید از منافع این گونه دورگه‌ها در طولانی مدت به راحتی چشم پوشی کرد.
تمامی راهکارها جنجالی و بحث برانگیز هستند و هیچ کدام هم عالی و بی‌نقص نیستند، اما امید را دل افراد محتاجِ عضو زنده می‌کند. محققان باید تمامی راه‌های ممکن را بررسی کنند تا بلکه افراد محتاج به عضو بتوانند اعضای لازم را دریافت نمایند.
نوشته: پیتر داکریل
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد