بررسی دقیق اوموموا، در فرکانس رادیویی
مجله علمی ایلیاد – چند پیش جرمی طویل از نزدیکی زمین عبور کرد. چیزی شبیه به فضاپیمایی از طرف بیگانگان فضایی که سر و صدای زیادی در رسانه‌ها به‌پا کرد. اما خیلی زود مشخص شد که این جرم نا‌شناخته، از بیرون از منظومه‌ی شمسی آمده و به‌طور اتفاقی از کنار زمین عبور کرده است. در واقع این اولین تجربه‌ی بشر از رویارویی به جرمی بود که یقیناً مشخص شد از ورای منظومه‌ی شمسی آمده است.
اما برخی از نظریه‌پردازان که علاقه‌ی زیادی به بزرگ جلوه دادن هر چیزی دارند، موضوع را اینگونه نمایش دادند که این داده‌ها و تصاویر منتشر شده، سفینه‌ای فضایی متعلق به فرازمینی‌ها است که فردی در ناسا آن‌را فاش کرده و سپس ناسا سعی در پنهان کردن آن دارد. از این رو، گروهی از دانشمندان از طریق مشاهدات تلسکوپ تداخل‌سنج رادیویی «MWA» در استرالیا، این جرم را در فرکانس‌های پایین بررسی مجددی کرد. این بررسی از سنگ آسمانی «اوموموا» بین فرکانس‌های ۷۲ و ۱۰۲ مگاهرتز انجام گرفت.
این بررسی‌ها نشانه‌ای از حیات هوشمند فرازمینی در این جرم پیدا نکرد، اما توانست اطلاعاتی دقیق و ارزشمند را از جرمی متعلق به خارج از منظومه‌ی شمسی تولید کند که واقعاً منحصر‌به‌فرد بود.
محققان اینگونه توضیح دادند: «اومواموا، توسط تلسکوپ «پَن‌استارز۱»، در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷، کشف شد و زمین را در حدود ۸۵ برابر فاصله‌ی زمین تا ماه ملاقات کرد. سرعت بالای این جرم، معادل ۳۱۵،۰۰۰ کیلومتر در ساعت، نشان می‌دهد که این سرعت را تنها از گرانش خورشید به‌دست نیاورده و پیش از این از کنار جرمی با گرانش بالا عبور کرده است که احتمالاً یک ستاره بوده است. اومواموا به سفرش در فضای میان‌ستاره‌ای ادامه خواهد داد. شکل این جرم هم عجیب است؛ سیگاری شکل و کشیده، به طول ۴۰۰ متر و عرض و ارتفاعش حداکثر ۱.۱ متر است.»
پرفسور «استیون تینگای» یکی از محقیق‌ها گفت: «ایده‌ای درباره‌ی فضاپیما بودن این جرم مطرح شد که برای من جالب بود، اما ما بررسی‌های رادیویی MWA را انجام دادیم و قویاً این ایده را رد می‌کنیم.» این گروه از اخترشناسان موفق شدند، از طریق اطلاعات رادیویی در بین دسامبر ۲۰۱۷ تا ژانویه‌ی ۲۰۱۸، اومواموا را در حالی که ۹۵ تا ۵۹۰ میلیون کیلومتر از ما فاصله داشت، بررسی کنند. پروفسور تینگای اضافه کرد: «اومواموا ایده‌ی خوبی به ما داد تا جستجوی هوش و حیات فرازمینی را از اجرام دورتر مثل کهکشان‌ها و ستاره‌های دیگر به اجرام نزدیک زمین منتقل کنیم.»
نتایج تحقیقات این گروه در مجله‌ی Astrophysical منتشر شد.
نوشته: SciNews
ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد
ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد