حرکات عجیب این دو کهکشان ناشی از چیست؟
مجله علمی ایلیاد - اخترشناسان در شیلی، با استفاده از تلسکوپ آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما، موفق به شناسایی گازهای چرخانی در برخی از ابتدایی‌ترین کهکشان‌های کیهان شدند. نور اجرام دوردست برای رسیدن به زمین قدری طول می‌کشد. به همین دلیل، مشاهده‌ی اجرامی که میلیاردها سال از زمین فاصله دارند، به ما اجازه می‌دهد تا به گذشته نگاه کرده و به‌طور مستقیم شاهد شکل‌گیری اولین کهکشان‌ها باشیم. جهان در آن زمان، مملو از غبار گازهای هیدروژن خنثی بود و این کار، زمینه را برای دیدنِ چگونگی شکل‌گیری اولین کهکشان‌ها با تلسکوپ‌های نوری دشوار می‌کرد.
دکتر «رنسک اسمیت» از موسسه‌ی کیهان‌شناسی کاولی در دانشگاه کمبریج و همکارانش از تلسکوپ آلما برای مشاهده‌ی دو کهکشان کوچک به‌نام‌های «COS-3018555981» و «COS-2987030247» استفاده کردند. این دو کهکشان ۸۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ وجود داشتند.
اخترشناسان با تجزیه و تحلیل آثار طیف مادون قرمز حاصل از تلسکوپ آلما، توانستند برای اولین‌بار فاصله‌ی میان این دو کهکشان را تعیین کنند و حرکت درونی گازی را که در رشد آن‌ها تاثیر مستقیم داشت، مشاهده نمایند.
دکتر «استفانو کارنیانی» عضو این گروه از آزمایشگاه کاوندیش کمبریج و موسسه‌ی کیهان‌شناسی کاولی گفت: «قبل از تلسکوپ آلما، ما هرگز نتوانسته‌ایم شکل‌گیری کهکشان‌ها را با چنین جزئیاتی ببینیم و حتی نتوانسته‌ایم حرکت گاز را در نخستین کهکشان‌های کیهان اندازه‌گیری کنیم.»
گروه تحقیق دریافت که گازِ موجود در COS-3018555981 و COS-2987030247 به شکل گردباد حرکت می‌کند؛ یعنی بسیار مشابه به کهکشان راه‌شیری خودمان و سایر کهکشان‌های بالغ‌تری که در سال‌های بعد پدید آمدند. علی‌رغم اندازه‌ی نسبتاً کوچک این کهکشان‌ها که تقریباً پنج برابر کوچک‌تر از راه شیری هستند، دو کهکشان مذکور ستاره‌ها را با سرعتی بالاتر از سایر کهکشان‌های جوان ایجاد می‌کردند، اما اخترشناسان از کشف این نکته متعجب شدند که این کهکشان‌ها، بر خلاف تصورات، زیاد متلاطم نبودند.
دکتر اسمیت افزود: «در جهان اولیه، گرانش باعث شد تا گاز به سرعت به درون کهشان‌ها جریان یابد و ستاره‌های جدید گوناگونی به‌وجود بیاورند. همچنین، انفجارهای ابرنواختری شدید حاصل از این ستاره‌ها، باعث متلاطم شدن و آشفتگی گاز شد. ما انتظار داشتیم کهکشان‌های جوان به‌دلیل بی‌نظمی‌های حاصل از انفجار ستارگان از آشفتگی و نابسامانی بالایی برخوردار باشند، اما این کهکشان‌های کوچک از توانایی حفظ آرایش و نظم بهره می‌برند. علی‌رغم اندازه‌ی کوچکی که دارند، این کهکشان‌ها با سرعت بالایی رشد می‌کنند تا به یکی از کهکشان‌های بزرگسال، مثل کهکشان خودمان تبدیل شوند.»
یافته‌های این گروه، در مجله‌ی Nature منتشر شده است.
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد