خطری که بیماران مبتلا به زوال عقل را تهدید می‌کند.
مجله علمی ایلیاد – مطالعه‌ی جدیدی نشان داده است که غالباً برای افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، داروهای غیر ضروری و یا نامناسبی تجویز می‌شود که آسیب‌هایی نظیر عوارض جانبی و هزینه‌های پزشکی بالاتر را برای آنان به همراه خواهد داشت. محققان دانشگاه سیدنی و دانشگاه کنتاکی، اخیراً تحقیقاتی را بر روی ۲،۵۰۰ نفر انجام دادند و اثرات انواع مختلفی از داروها را بر روی زوال عقل مطالعه کردند. این محققان یافته‌های خود را در نشریه Gerontology: Medical Sciences، منتشر کردند.
نویسنده‌ی این مقاله، دکتر «دانیلا گنجدیک»، استاد ارشد مرکز دارویی چارلز پرکینز در دانشگاه سیدنی، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «این یافته‌ها نگرانی شدید محققان را در رابطه با مصرف داروهای مختلف نشان می‌دهد و اهمیت توجه اکید به مصرف داروهای غیرضروری و نامناسبی را که ممکن است عوارض جانبی‌ای مانند خواب آلودگی یا افسردگی را به همراه داشته باشند و یا سبب بُروز حوادثی مانند افتادن، شکستگی و بستری شدن در بیمارستان شوند برجسته می‌سازند.»
کاهش تجویز داروهای غیرضروری ممكن است كیفیت زندگی افراد را بهبود بخشیده و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی غیرضروری را كاهش دهد. با توجه به اعلامیه‌ی سازمان بهداشت جهانی، زوال عقل که عبارت است از زوال حافظه، تفکر و توانایی انجام فعالیت‌های روزمره، حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان به خود گرفتار کرده و اکثر این بیماران را افراد مُسن تشکیل می‌دهند.
بنا بر گزارش‌ها، بیماری آلزایمر که شایع‌ترین شکل زوال عقل است، بیش از ۷۰ درصد از موارد را تشکیل می‌دهد. به گفته‌ی انجمن آلزایمر، در ایالات متحده، حدود ۵.۷ میلیون نفر آمریکایی در تمام سنین با بیماری آلزایمر دست و پنجه نرم می‌کنند. در راستای انجام این مطالعه، محققان داده‌های مربوط به مرکز ملی آلزایمر ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند و اطلاعات مربوط به ۲،۴۱۸ بزرگسال را که حداقل ۶۵ سال سن داشتند و در بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ به بیماری زوال عقل مبتلا شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها دریافتند مصرف انواع مختلف داروها در سال به میزان ۱۱ درصد افزایش یافته و مصرف داروهای نامناسب نیز افزایشی در حدود ۱۷ درصد داشته است.
داروهای نامناسب تجویز شده غالباً داروهایی هستند که برای درمان بی‌خوابی، درد، افسردگی و رفلکس اسید معده تجویز می‌شوند. گنجدیک در ادامه افزود: «معمولاً این داروها برای کوتاه مدت توصیه می‌شوند، اما در افراد مبتلا به زوال عقل به طور طولانی مدت مورد استفاده قرار می‌گیرند.»
این محقق در پایان سخنانش به این موضوع اشاره کرد که دلایل متعددی برای استفاده‌‌ی طولانی مدت از این داروها وجود دارد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به راهنمایی‌های نامناسب، ویزیت شدن توسط پزشکان مختلف و مشکل در تصمیم‌گیری، درک، ارتباط و سازماندهی اهداف مراقبتی اشاره نمود. لذا کلید موفقیت بیمارانی که مبتلا به زوال عقل هستند و افرادی که وظیفه‌ی مراقبت از آنان را بر عهده دارند، این است که با پزشکان عمومی، داروسازان و سایر متخصصان بهداشتی در ارتباط باشند تا به‌منظور کاهش خطر عوارض جانبی داروها، تصمیمات آگاهانه‌ای را اتخاذ نموده و روش‌های خوبی را برای مدیریت دارو در پیش گیرند.
نوشته: آلن کُن
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد