موافقان و مخالفان بارورسازی ابرها چه می‌گویند؟
مجله علمی ایلیاد - چین در حال آماده‌سازی مقدمات لازم برای اجرای بزرگترین آزمایش باران مصنوعی در تاریخ است. هدف از این کار، نزول بارانِ بیشتر در فلات تبت است. در این پروژه‌ی عظیم، صدها هزار محفظه‌ی مصرف سوخت در سراسر کوه‌های تبت نصب خواهد شد تا میزان بارش در این منطقه تا ۱۰ میلیارد متر مکعب در سال افزایش پیدا کند.
این طرح که در ادامه‌یِ پروژه «Sky River» به انجام می‌رسد، امیدوار است نزول باران را در ناحیه‌ی عظیمی به وسعت ۱.۶ میلیون کیلومتر مربع افزایش دهد. این میزان بزرگتر از وسعت آلاسکا و تقریباً سه برابر اندازه‌ی اسپانیا است. به گزارش روزنامه SCMP، این گستره‌ی عظیم اعلام می‌دارد که در صورت موفقیت، میزان بارش هم به مقدار عظیمی رو به افزایش خواهد گذاشت؛ یعنی تقریباً برابر با ۷ درصد مصرف آب سالانه چین.
«لی فانپی» رئیس شرکت فناوری و علوم هوافضای چین که این پروژه را در دست اجرا دارد، گفت: «اصلاح وضعیت هوا در تبت نوآوری مهمی برای حل مشکل کم آبی چین محسوب می‌شود. این پروژه نه تنها به پیشرفت چین و شکوفایی جهان کمک خواهد کرد، بلکه نقش مهمی نیز در سلامت کل نژاد انسان ایفا خواهد کرد.»
اگرچه این پروژه در ظاهر چیز علمی تخیلی به نظر می‌رسد، اما این نوع تغییر هوا که باردار کردن ابرها نامیده می‌شود، چیزی است که دانشمندان از سال‌ها قبل در صدد تحقق آن بوده‌اند. کشور چین حالا بیشتر از هر کشور دیگری در جهان به این مساله علاقمند شده است. در پروژه‌ی تبت، محفظه‌های سوخت به تولید ذرات نقره یُدید خواهند پرداخت. این ذرات توسط باد به جو منتقل خواهند شد. انتظار می‌رود این ذرات بتوانند در جو، ابرهای مرطوب که قابلیت تولید برف و باران را دارند، باردار کند.
یکی از محققان این پروژه گفت: «تاکنون بیش از ۵۰۰ محفظه‌ی سوخت برای مصارف آزمایشی در دامنه‌های شیب‌دار تبت، ژینجیانگ و سایر نواحی نصب شده است. داده‌هایی که جمع‌آوری کرده‌ایم، از نتایج نویدبخشی حکایت دارد.» اما باید اذعان داشت که همه طرفدار برنامه‌های تولید باران مصنوعی چین در وسعت‌های زیاد نیستند، زیرا هنوز نمی‌دانیم که باردار کردن ابرها چگونه بر الگوهای هوایی گسترده تاثیر می‌گذارد.
«جوناس پاستور» محقق ژئومهندسی از موسسه‌ی ژئومهندسی آب و هوای کارنگی، در مصاحبه‌ای خبری اعلام کرد: «این روش تولید باران باعث می‌شود باران در یک منطقه ببارد؛ یعنی در جاهای دیگری شاهد بارش باران نخواهیم بود. همچنین، اکوسیستم‌ها و افرادی که در جاهای دیگر زندگی می‌کنند، از این بارش بی‌بهره خواهند بود.»
اگر این برنامه به درستی پیش برود، اثرات بالقوه‌ی پروژه‌ی Sky River چین، بدین معنا خواهد بود که سامانه‌های ابری که منطقه‌ای به اندازه‌ی آلاسکا را پوشش می‌دهند، برای افزایش بارش در فلات تبت دچار تغییر می‌شوند. هنوز مشخص نیست که پروژه چه زمانی به پایان خواهد رسید، اما با توجه به اینکه این برنامه بسیار عظیم و مجادله‌برانگیز خواهد بود، شاید قدری به طول انجامد.
نوشته: پتر داکریل
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد