«راکول پیکه»، پژوهشگر گروه ماقبل تاریخ دانشگاه بارسلونا، در مصاحبهای گفت: «با وجود اینکه استفاده از آتش بهخوبی مستند شده است، اما هنوز در سایت باستانی لا دراگا اثباتی از مواد به کاررفته برای روشن کردن آتش پیدا نکردهایم.»
با این حال محققان شواهدی از ذخیرهی قارچ در چندین سایت باستانی را کشف کردند. حداقل دو نمونه قارچ، نشانههایی از به کار رفتن بهعنوان مادهی آتشزا را نشان میدهند. باستانشناسان نشان میدهند که قارچ به طور انتخابشدهای از جنگلهای اطراف گرفته شده و برای استفاده شدن بهعنوان آتشزا خشک میشده است.
این محققان در طول بررسی نمونههای قارچ، چندین گونهی مختلف را شناسایی کردند. پژوهشگر «آنتونی پالومو» گفت: «توانایی بازیابی این بقایا فوقالعاده است، به این دلیل که حفظ آنها به عنوان مواد باستانشناسی بسیار دشوار است، زیرا به آسانی تجزیه میشوند.»
گونههای جمعآوریشده که اخیراً در مجلهی PLOS One توصیف شدهاند، به عنوان «قارچ آتشزا» شناخته شدهاند؛ زیرا غیرقابل خوردن هستند و بهترین استفاده از آنها، ایجاد جرقه است، مانند وقتی که دو سنگ به یکدیگر کشیده میشوند. مصنوعات مشابه قارچ در نقاط دیگری از اروپا هم بازیابی شده است، اما هیچ یک از آنها به اندازهی نمونههای یافتهشده در لا دراگا قدیمی نیست.
سایت لادراگای نوسنگی، واقع در ساحل دریاچهی بانیولز، یکی از اولین جوامع کشاورزی است که در شبه جزیرهی ایبرین شکل گرفته است. مردم لادراگا، علاوه بر اتخاذ شیوههای کشاورزی و دامداری، انواعی از سازههای چوبی و دیگرمواد آلی را ساخته بودند.
نوشته: بروکس های ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد