گردشگران بی‌توجه آثاری گران‌بها از دایناسورها را نابود کردند!
مجله علمی ایلیاد - این عمل می‌توانست اتهامات کیفری به‌همراه داشته باشد. گردشگرانی که از پارک ایالتی رد فلیت در یوتا دیدن کردند، محلی که مملو از صدها ردِپای ماقبل تاریخ بود را به‌شدت تخریب کردند.
مقامات رسمی این پارک می‌گویند که این بازدیدکنندگان ردپاهای دایناسورها بر روی ماسه‌سنگ را از جا کنده و سپس قطعات آن‌را درون رودخانه‌ی مجاور پرتاب کردند. سخنگوی پارک ایالتی بخش یوتا، «دوان چاوز» گفت که حداقل ۱۰ ردپای بزرگ، ظرف شش ماه اخیر ناپدیده شده‌اند. آن‌ها بین ۸ تا ۴۳ سانتی‌متر بودند.
اما هنوز نباید به انسانیت یا گردشگری لعنت فرستاد. احتمال دارد که این افراد هیچ ایده‌ای از کاری که می‌کردند، نداشتند؛ چون درحالیکه برخی از ردپاها به راحتی قابل رویت بودند، اما بقیه به راحتی قابل تشخیص نبودند. چاوز گفت: «این مساله به مشکل کاملاً بزرگی تبدیل شده است. آن‌ها فقط به سنگ‌ها در محل نگاه می‌کنند. چیزی که تشخیص نمی‌دهند این است که این سنگ‌هایی که برمی‌دارند، شامل ردپاهای دایناسورها هستند.»
ردپاهای سه انگشتی احتمالاً به جانور شکاری ماقبل تاریخ به‌نام «dilophosaurus» تعلق دارند؛ همان گونه‌هایی که همانند دایناسورهای وحشتناکی در فیلم پارک ژواسیک هستند. Dilophosaurus یکی از بزرگترین دایناسورهای گوشت‌خوار در اوایل دوره‌ی ژوراسیک است که حدود ۱۹۳ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد. در آن زمان، این مکان خشک و خاکی که این ردپاها در آن قرار دارند، بیشتر شبیه به باتلاقی گل‌آلود بود.
این ردپاها به دیرینه‌شناسان کمک کردند تا این فرضیه را مطرح کنند که این جانوران شکارچی برای دایناسورهای دیگر کمین می‌کردند، درحالیکه در باتلاق استراحت کرده یا از آن آب می‌نوشیدند. اکنون، مقامات رسمی پارک سعی دارند هرکاری انجام دهند تا از این ردپاهای گران‌بها پشتیبانی کنند، زیرا این ردپاها اطلاعات ارزشمندی را درباره‌ی یوتا در اوایل دوره‌ی ژوراسیک ارائه می‌دهند.
مدیر پارک ایالتی رد فلیت، «جاش هانسن» به خبرگزاری‌ها توضیح داد: «اخیراً یک پسر جوان را دیده که درحال انداختن تخته‌سنگ‌های بزرگ درون دریاچه است. من دو ردپا را بر روی یک تخته سنگ دیدم و آن‌را درست به‌موقع و قبل از پرتاب شدن درون دریاچه نجات دادم.» درحالیکه برخی از ردپاها توسط گروهی غواص از آب بیرون آورده و در امنیت به‌سر می‌برند، بقیه در آب حل شده‌اند. چاوز گفت: «بعضی از آن‌ها احتمالاً برای همیشه از دست رفته‌اند.» این پارک اکنون قوانین بیشتری را وضع و از گردشگران می‌خواهد که به ماسه‌سنگ‌ها دست نزنند. هانسون با اشاره به اینکه در دو هفته‌ی اخیر دو مورد مشابه را مشاهده کرده، افزود: «تصور می‌کنید که عقل سلیم، انسان را راهنمایی می‌کند؛ اما چنین چیزی که ردپاهایی گران‌بها در آن‌جا وجود دارد، از ذهن مردم عبور نمی‌کند.»
اگرچه صحت دارد که این ردپاها طبق استانداردهای دیرینه‌شناسان فسیل محسوب نمی‌شوند، از لحاظ قانونی تحت حمایت گروه فسیل‌شناسان یوتا هستند. این امر به این معنا است که هرکسی که آن‌ها را تخریب کند به اتهام کیفری دستگیر خواهد شد. مسلماً این چیزی نیست که مقامات پارک می‌خواهند، اما اگر مردم قوانین را رعایت نکنند و از آن‌ها سرپیچی کنند، راه حل دیگر وجود نخواهد داشت. مقامات رسمی پارک اعلام کردند که در حال حاضر بیش از پیش سعی در حل مشکل دارند.
نوشته: کارلی کاسلا
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد