محققان میگویند: «نوزادان حتی پیش از اینکه قادر به تولید اصواتی مشابه هجاها نظیر «با با با» باشند، میتوانند اصواتی مشابه واجهای صدادار را تشخیص دهند. این نوزادان به این اصوات زمانی توجه میکنند که توسط دیگر نوزادن تولید میشوند.»
نوسیندهی تحقیق، «لیندا پولکا» استاد دانشگاه مک گیل درمونترال، بیان داشت: «یافتههای این تحقیق، ابعاد جدیدی از چگونگی پیشرفت و گسترش درک نوزادان از زبان گفتار، آنچه که نوزادان از بدو تولد با خود دارند و آنچه که به وسیله تجربهی شنونده بودن و گویندههای در حال تعلیم بودن کسب میکنند را آشکار میسازد.»
وی در نشست خبری جامعهی اکوستیال آمریکا اعلام داشت: «بهنظر میرسد، دسترسی به زبان کودک که شامل صداهای تولید شده توسط خود کودک است، تاثیری گسترده و حائز اهمیت دارد. تاثیری که در جنبههای انگیزشی، ابرازی و دریافتی پیشرفت زبانی قابل مشاهده است.»
با این حال، پولکا تاکید دارد که همچنان استفاده از زبان کودک توسط بزرگسالان امر مهمی است، چرا که نوزادان به این تعامل پاسخ میدهند. پولکا میگوید: «صداهای تولید شده توسط نوزاد بسیار نیرومند است. بهنظر میرسد زبان کودک توجه نوزادان را معطوف به خود میکند و گاه احساسات مثبتی را بر میانگیزد. این امر میتواند منجر به برانگیختگی نوزاد برای تولید فعالانهی صدا شده و ارزیابی صداهای تولیدشده توسط نوزاد را تسهیل کرده و احتمالاً پیشرفت زبان گفتار را تسریع کرده و بستر آن را فراهم سازد.»
مطالعهی فوق درگردهمایی سالانهی اجتماع اکوستیال آمریکا در مینیپولیس ارائه شد.
نوشته: HealthDay News ترجمه: مریم رفیعی - مجله علمی ایلیاد