«مایکل اِکر» نویسندهی اصلی مقالهای که اخیراً در مجلهی Nature Ecology and Evolution منتشر شده است، میگوید: «تغییرات محیطی جنوب آفریقا در دو میلیون سال پیش رخ داده است.» او همراه با گروهی بینالمللی به این یافتهها دست پیدا کرده است.
اِکر، محقق پسا دکتری در دانشکدهی انسانشناسی دانشگاه تورنتو است. گروه او غار «واندرورک» را مورد مطالعه و بررسی قرار داد که سابقهی فعالیتهای انسانی را در دو میلیون سال پیش در این منطقه اثبات میکند.
تحقیقات دیگری در شرق آفریقا، خشکسالی و گسترش علفهای هرز در این منطقه را بهشکلی گسترده، نشان میدهد. اما مطالعهی آقای اِکر و همکارانش نشان میدهد که در همان دوره، جنوب آفریقا آب و هوایی به مراتب مرطوبتر از شرق آفریقا داشته است و پوشش گیاهی آن بر خلاف زیست حیوانات مدرن آفریقا، انبوه بوده است. با توجه به اینکه آثار اجدادی انسانها در مناطق شمالی و مرکزی آفریقا کشف شده است، مشخص شده است که آنها در محیطهای خشک و دور از علفزارها و مناطق مرطوب زندگی میکردند.
گروه اِکر شواهدی از دندانهای انسانهای باستانی علفخوار را در جنوب آفریقا پیدا کردهاند که با استفاده از تجزیه و تحلیل ایزوتوپی پایدار کربن و اکسیژن، مشخص شد که این گونهی اولیهی انسان گیاهخوار بوده است. اِکر گفت: «این تحقیق دید جدیدی را در مورد شرایط محیطی اجداد انسانی، در گذشتهای بسیار دور به ما میدهد.»
اِکر در بیانیهای مطبوعاتی گفت: «درک محیط و شرایط تکامل انسانها، کلید پیشرفت دانش ما در مورد گونههای اولیهی انسانی و توسعهی زندگی آنها است. یافتههای ما در غار واندرورک، نشان میدهد که انسانها چگونه در چند محیط متفاوت دوام آورده، زندگی کرده و تکامل یافتهاند؛ محیطها و شرایطی که با زندگی امروزهی ما بسیار متفاوت بوده است.»
نوشته: بروک بایتینگر ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد