هابل خوشه‌ی کروی پُرجرمی را رصد کرد.
مجله علمی ایلیاد - تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی هابل، خوشه‌ی کروی پُرجرم «NGC6139» را نشان می‌دهد. خوشه‌های کروی گروه‌هایی از ستارگان هستند که از لحاظ گرانشی محدود هستند و به دور کهکشان‌ها می‌چرخند. این اجرام معمولاً شامل صدها هزار ستاره هستند که به نظر هم‌زمان با کهکشان میزبان‌شان تشکیل شده‌اند. آن‌ها متراکم‌تر و کروی‌تر از خوشه‌های ستاره‌ای باز که معروف‌ترین‌شان خوشه‌ی پروین است، هستند.
جرم زیاد در مرکز این خوشه‌ی ستاره‌ای، ستارگان را به طرف داخل می‌کشد تا توپی ستاره‌ای تشکیل می‌دهد. کلمه‌ی «Globulus» که برای این خوشه‌ها به کار می‌رود، کلمه‌ای لاتین به معنای «کره‌ی کوچک» است. تصور می‌شود که هر کهکشان دارای جمعیتی از خوشه‌های کروی باشد. برخی از کهکشان‌ها حدود صد خوشه‌ی کروی دارند، در حالی که کهکشان‌های بیضوی غول‌پیکر دارای چندهزار خوشه‌ی کروی هستند. حداقل ۱۵۰ خوشه‌ی کروی به دور کهکشان راه‌شیری ما می‌چرخند، از جمله خوشه‌ی NGC6139.
NGC6139 که برای اولین‌بار در ماه مِی سال ۱۹۲۶ توسط ستاره‌شناس اسکاتلندی به نام «جیمز دانلوپ» کشف شد، حدود ۳۵ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد. این خوشه تقریباً در جهت مرکز کهکشان راه‌شیری در صورت‌فلکی عقرب دیده می‌شود.
بیشتر خوشه‌های کروی بیش از ۱۰ میلیارد سال قدمت دارند. در نتیجه، آن‌ها شامل انواعی از قدیمی‌ترین ستارگان در کهکشان راه شیری هستند که در اوایل تاریخ کیهان شکل گرفتند. هرچند، نقش آن‌ها در تکامل کهکشانی هنوز تحت بررسی قرار دارد.
این تصویرِ NGC6139 تصویری ترکیبی از نماهای گوناگون است که توسط دوربین WFC3 هابل گرفته شده است. دو فیلتر، یکی فیلتر آبی «F438W» و یکی فیلتر پهنای باند «F555W» برای نمونه‌برداری از طول‌موج‌های گوناگون به کار رفتند. رنگ‌ها به دلیل استفاده از رنگ‌های متفاوت برای هر تصویرِ مونوکروماتیک با یک فیلتر مجزا ایجاد شده‌اند.
نوشته: SciNews
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد