اخترشناسان سیاراتی را در خارج از کهکشان راه‌شیری یافته‌اند.

 
مجله علمی ایلیاد ‌- اخترشناسان ادعا می‌‌کنند که با استفاده از روش میکرولنزینگ، توانسته‌اند تعداد زیادی سیاره را در خارج از کهکشان راه‌شیری شناسایی کنند. این سیارات دارای ابعادی در حدود جرم ماه تا سیاره‌ی مشتری هستند. این سیارات در کهکشان پیش‌زمینه، توسط کهکشانی که نقش لنز را ایفا می‌کند و «RXJ 1131‌1231»  نام دارد، نمایان شده است.

RXJ 1131‌1231 سیستم بزرگنمایی کهکشان‌های دوردست است که در آن کوازار پس‌زمینه به صورت گرانشی توسط کهکشان پیش‌زمینه، بزرگ‌نمایی شده و چندین تصویر از آن کوازار شکل می‌گیرد. نور این تصاویر کوازار از مکان‌های مختلف کهکشان پیش‌زمینه عبور می‌کند و توسط ستاره‌های نزدیک به هم در محدوده‌ی کهکشان بزرگ‌نمایی می‌شود. این اثر به نام «میکرولنزینگ کوازار» نامیده می‌شود.

پروفسور «ژینیو دای» و دکتر «ادواردو گوراس»، اخترشناسان دانشگاه اوکلاهما در این خصوص گفتند: «با استفاده از روش میکرولنزینگ، ما قادر به شناسایی سیارات شناور آزاد در کهکشان بزرگ‌نمایی شده RXJ 1131‌1231  هستیم. این سیارات دارای ابعادی در حدود جرم ماه تا سیاره مشتری هستند. محققان این کشف را با داده‌‌هایی که از رصدخانه‌ی اشعه‌ی ایکس چاندرا به‌دست آمده، کشف کردند.

پروفسور دای گفت: «ما از این اکتشافات بسیار هیجان‌زده هستیم، زیرا این نخستین‌بار است که می‌توانیم سیارات موجود در خارج از کهکشان‌ راه‌شیری را رصد کنیم. مشاهده‌ی تاثیر این سیارات کوچک بهترین دلیل برای استفاده از روش میکرولنزینگ است. علاوه بر این، برای مدل‌سازی داده‌‌ها به منظور تعیین جرم این سیارات نیز این روش کاربرد دارد.»

در حالی که استفاده از روش میکرولنزینگ، اغلب باعث کشف سیارات درون راه‌شیری می‌‌شود، اثر گرانشی اجرامی، ولو کوچک می‌تواند سبب ایجاد بزرگنمایی شود و اثری را ایجاد کند که در کهکشان‌‌های دیگر نیز قابل مدل‌سازی و توضیح داده شدن، باشد.

دانشمندان اظهار داشتند: «این امر نشان می‌دهد که چگونه می‌توان روش‌های تجزیه و تحلیل میکرولنزینگ خارج از کهکشانی را مورد استفاده قرار داد.» دکتر گوراس افزود: «کهکشان در فاصله‌ی ۳.۸ میلیارد سال نوری ما قرار گرفته است و لذا کوچک‌ترین احتمال برای مشاهده‌ی این سیاره‌‌ها به صورت مستقیم، حتی توسط بهترین تلسکوپ‌‌هایی که در سناریوهای علمی‌تخیلی هم تصور می‌‌شوند، وجود ندارد. اما با این وجود، ما قادر به مطالعه‌ی آن‌ها هستیم، وجود آن‌ها را به نمایش می‌گذاریم و حتی ایده‌‌هایی را در مورد جرم آن‌ها بیان می‌‌کنیم. همین‌ها است که علم ستاره‌‌شناسی را بیش از پیش جذاب می‌کند.»
 
نوشته: SciNews
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟ ● آیا بر روی مریخ نیز رعد و برق رخ می‌دهد؟● چند نوع منظومه در کیهان وجود دارد؟● منشاء اَبَرسیاه‌چاله‌های نخستین چه بوده است؟● آیا احتمال انفجار دوباره‌ی جهان وجود دارد؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● منشاء رود نیل کجاست؟