با کمک دادههای تحقیقی در خصوص کهکشانهای نزدیک تحت عنوان «رصد Lick ابرنواختر»، گروه تحقیق فوق نسبت ابرنواخترها را در کهکشانهای مارپیچی بیرونی با نسبت آنها در میزبانهای شناخته شده، یعنی کهکشانهای کوتوله، مقایسه کرده و اعداد قابل قیاسی برای حاشیههای کهکشانهای مارپیچی معمولی و کهکشانهای کوتولهی معمولی کشف کردند که عبارت بودند از نسبت دو ابرنواختر با هستهی در حال فروپاشی، در هر هزاره. مطالعهی فوق تحت عنوان «نسبت ابرنواختر فرای اشعهی اپتیکال» در مجلهی Astrophysical منتشر شد.