انرژی هستهای مزایای بیشتری از انرژیهای تجدیدپذیر ارائه میدهد، از جمله توانایی تولید برق زمانی که نور خورشید و وزش باد در دسترس نباشد. اما نیروگاه هستهای امروزه از فیوژن استفاده میکند که اتمهای فلزات نادر مانند اورانیوم را تجزیه میکند. شکافت یا فیسیون، زبالهی رادیواکتیو تولید میکند. اما کنترل آن دشوار است، همان طور که از حوادث رآکتور، مانند جزیرهی میل، چرنوبیل و فوکوشیما مشهود است. شکل دیگری از انرژی هستهای که به عنوان فیوژن یا گداخت هستهای شناخته میشود، اتمهای هیدروژن ارزان و فراوان را متصل میکند و میتواند بدون ایجاد مقدار زیادی زبالهی رادیواکتیو انرژی نامحدودی تولید کند.