نگاه هابل به اعماق کیهان با کمک عدسی گرانشی

 

مجله علمی ایلیاد - تصویر جدید تلسکوپ هابل تاثیرات عظیم جاذبه، به ویژه تاثیر عدسی گرانشی را که نتیجه‌ی وجود «SDSS J1152+3313» است، به تصویر می‌کشد.

SDSS J1125+3313 خوشه‌ی کهکشانی عظیمی است که در صورت فلکی دب اکبر واقع شده است و حدود ۴ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد. «آلبرت اینشتین» در نظریه‌ی نسبیت عام خود، پیش‌بینی کرده است که اجرام عظیم، خود می‌توانند در پیکره‌ی فضا تغییر ایجاد کنند. زمانی که نور از این اجرام، به عنوان مثال از یک خوشه‌ی کهکشانی عبور می‌کند، انحرافی جزئی در مسیرش پدید می‌آید. این تاثیر که «عدسی گرانشی» نام دارد، تنها در اندک مواردی قابل رویت است و تنها تلسکوپ‌های بسیار قوی قادر به مشاهده‌ی چنین پدیده‌هایی هستند.

حساسیت و وضوح بالای هابل این امکان را به آن داده است که عدسی‌های گرانشی دور و کم‌نور را رصد کند. کاری که تلسکوپ‌های دیگری که روی زمین پیاده‌سازی می‌شوند، قادر به تشخیص آن نیستند، چرا که تصاویری که تهیه می‌کنند، به دلیل وجود جو زمین چندان واضح نیستند.

عدسی‌های گرانشی نظیر 3313   SDSS J1125توده‌های عظیمی دارد که در نور اجرام بسیار دور خمیدگی ایجاد کرده و آن‌ها را به حلقه، قوس، نوار، لکه و دیگر اشکال نامعمول مبدل می‌سازد. هرچند این عدسی‌ها تنها ظاهر کهکشان دور را پوشش نمی‌دهند، بلکه به نور آن هم وسعت بخشیده و آن‌را در مقایسه با دیگر عدسی‌ها، روشن‌تر می‌سازد.

این عدسی‌ها در کنار کیفیت بالای تصاویر هابل، سرنخ‌های ارزشمندی از نحوه‌ی شکل‌گیری ستارگان درآغاز هستی، به دست می‌دهد.

 

نوشته: SciNews
ترجمه: مریم رفیعی - مجله علمی ایلیاد