کشف راهی برای گشودن عروق مربوط به پیریِ مغز و ضعف حافظه
مجله علمی ایلیاد - طبق مطالعه‌ای که روی موش‌ها انجام شده، محققان به وسیله‌ی بهبود عملکرد عروق مغز، راهی برای کنترلِ از دست دادن حافظه در ارتباط با سن و سایر بیماری‌های اضمحلالی عصبی، ازجمله بیماری آلزایمر، یافتند.
دانشمندان دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه ویرجینیا، با بهبود دادن عملکرد عروق لنفاوی، توانایی موش‌های پیر در یادگیری را به‌طور چشم‌گیری افزایش دادند و حافظه‌ی آن‌ها را بهبود بخشیدند. در این یافته‌ها، که در مجله‌ی Nature منتشر شد، محققان دریافتند که عروقی که مغز و سیستم ایمنی را به هم متصل می‌کند، در بیماری آلزایمر و کاهش توانایی شناختی نقش دارد.
در سال ۲۰۱۵، عصب‌شناس و دکتر «جاناتان کیپنیس» و گروهش کشف کردند که مغز توسط عروق لنفاوی احاطه شده است. اگر چه این کشف یکی از بزرگ‌ترین کشف‌های سال نام‌گذاری شد، اما کیپنیس گفت که آن یافته‌های جدید مهم‌ترین یافته‌های آن‌ها بوده است.
کیپنیس، رئیس گروه عصب‌شناسی و مدیر مرکز عصب‌شناسی در مرکز مغز گلیا، در نشریه‌ای مطبوعاتی گفت: «وقتی موش‌هایی که به طور طبیعی در حال پیر شدن هستند را بگیرید و باعث یادگیری بهتر و بهتر به یاد آوردن آن‌ها شویم، واقعاً هیجان‌انگیز است. اگر بتوانیم باعث شویم موش‌های پیر بهتر یاد بگیرند، یعنی اینکه می‌توان کاری کرد. من واقعاً خوش‌بین هستم که روزی بتوانیم تا سنِ پیریِ خیلی خیلی خیلی زیادی زندگی کنیم و به آلزایمر مبتلا نشویم.»
این محققان ترکیبی را در گردن موش‌های پیر تزریق کردند تا جریان باطله از مغز به غدد لنفاوی را بهبود دهند. بزرگ‌ترشدن این جریان و تخلیه‌ی بهترِ آن، تاثیر مستقیمی بر توانایی موش‌ها در یادگیری و یادآوری دارد. کیپنیس اظهار داشت: «این اولین بار است که می‌توانیم با هدف قرار دادن این محیطِ عروقیِ لنفاوی اطراف مغز، قابلیت شناختی در موش‌های پیر را واقعاً بهبود دهیم. این به خودی خود، فوق‌العاده هیجان‌انگیز است، اما بعد از آن گفتیم یک لحظه صبر کن، اگر این چنین است، در آلزایمر چه اتفاقی می‌افتد؟»
محقق و دکتر «ساندرو دا مسکوییتا» گفت که پاتولوژیِ مغز انسان‌ها و موش‌های مبتلا به آلزایمر به طور قابل‌توجهی شبیه به هم است و آن‌ها با مختل کردن عملکرد لنفاوی در موش‌ها توانستند آن مدل را به بیماری آلزایمر در انسان، بیشتر شبیه سازند. کیپنیس با شرکت داروسازیِ PureTech Health قراردادی را امضا کرد تا کاربردهای بالینیِ بالقوه‌ی این تحقیق را بررسی کند. یکی از راه‌ها، ترکیب کردن روش ترمیم عروق با روش‌های دیگر است.
کیپنیس گفت: «تغییر دادن آلزایمر بسیار دشوار است، اما شاید بتوانیم قابلیت بسیار بالایی از این محیط عروقیِ لنفاوی را برای به تاخیر انداختن شروع آلزایمر تا سنی بسیار زیاد، حفظ کنیم. من صادقانه باور دارم که در آخر می‌توانیم نتایج واقعی را ببینیم.»
نوشته: آلن کُن
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد