تعداد سیاره‌های فراخورشیدی زمین‌مانند در کهکشان راه‌شیری کم نیستند.
مجله علمی ایلیاد - گروهی تحقیقی به رهبری اخترشناس دانشگاه هاروارد، «لی زِنگ» نشان داد که به احتمال زیاد، آب یکی از مولفه‌های اصلی سیاره‌های فراخورشیدی است؛ سیاره‌هایی که بین ۲ تا ۴ برابر بزرگتر از زمین هستند. دانشمندان نتایج تحقیقات خود را اخیراً در کنفرانس ولدشمیت ۲۰۱۸ در بوستون، ماساچوست ارائه کردند.
کشف سیاره‌های فراخورشیدی در سال ۱۹۹۲ که به دور ستاره‌های دیگر می‌چرخیدند، منجر به علاقمندی عده‌ی کثیری به درک ترکیبات این سیاره‌ها شد. از جمله سایر اهداف محققان، بررسی احتمال توسعه‌ی حیات در این سیاره‌ها است. اکنون تجزیه و تحلیل جدید داده‌های حاصل از تلسکوپ فضایی کپلر ناسا و ماهواره‌ی گایای آژانس فضایی اروپا، نشان می‌دهد که بسیاری از سیاره‌های فراخورشیدی شناخته شده شاید حداکثر حاوی ۵۰ درصد آب باشند. این بسیار بیشتر از محتوای آبی ۰.۰۲ درصدی زمین نسبت به وزنش است.
دکتر زِنگ گفت: «ما از پی‌بردن به این نکته که باید جهان‌های آبی بسیار زیادی وجود داشته باشد، متعجب شدیم. قسمت عمده‌ی چهار هزار سیاره‌ی فراخورشیدی تایید شده یا کاندید که تاکنون کشف شده‌اند، در دو دسته اندازه قرار می‌گیرند؛ سیاره‌هایی که شعاع متوسط سیاره‌ای آن‌ها تقریباً ۱.۵ برابر شعاع زمین است و سیاره‌هایی که شعاع متوسط‌شان ۲.۵ برابر شعاع زمین است. ما نسبت جرم به شعاع را بررسی کرده و مدلی را طراحی کردیم که شاید این رابطه را توضیح بدهد.»
بر اساس مدل گروه تحقیق، آن دسته از سیاره‌های فراخورشیدی که شعاع‌شان تقریباً ۱.۵ برابر شعاع زمین است، عمدتاً سیاره‌های سنگی هستند؛ معمولاً ۵ برابر جرم زمین، اما آن سیاره‌هایی که شعاعی معادل ۲.۵ برابر شعاع زمین دارند، احتمالاً حاوی آب هستند؛ معمولاً با جرمی تقریباً ۱۰ برابر جرم زمین.
دکتر زِنگ اظهار داشت: «این آب است، ماده‌ای که به وفور در زمین یافت نمی‌‌شود. انتظار می‌رود دمای سطحی این سیاره‌ها در بازه‌ی ۲۰۰ تا ۵۰۰ درجه‌ی سلیوس باشد. شاید در زیر سطح این سیاره‌های فراخورشیدی آب وجود داشته باشد. البته انتظار می‌رود در بخش‌های عمیق‌تر، آب به یخ‌های پرفشار تبدیل گردد. زیبایی مدل ما این است که توضیح می‌دهد ترکیب چه ارتباطی با حقایق شناخته شده درباره‌ی این سیاره‌ها دارد. داده‌های ما نشان می‌دهد که در حدود ۳۵ درصد تمامی سیاره‌های فراخورشیدی شناخته شده که بزرگتر از زمین هستند، باید غنی از آب باشند. این سیاره‌های آبی احتمالاً به شیوه‌ای مشابه با هسته‌ی سیاره‌های غول‌پیکری مثل مشتری، زحل، اورانوس و نپتون پدید آمده‌اند.»
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد