رصد سحابی کارینا، در طیف فروسرخ
مجله علمی ایلیاد - تلسکوپ رصدی مرئی و فروسرخ رصدخانه‌ی جنوبی اروپا، به‌نام «ویستا»، موفق به تهیه‌ی تصویری فروسرخ و خارق‌العاده از «سحابی کارینا» شده است. این منطقه‌ی بزرگ ستاره‌زایی، در صورت فلکی کشتی قرار دارد.
سحابی کارینا که با عناوین «NGC3372» و «کالدول92» هم شناخته می شود، در فاصله‌ی ۷،۵۰۰ سال نوری با زمین واقع شده است. این جرم سماوی که در دهه‌ی ۱۷۵۰ میلادی توسط اخترشناس فرانسوی «نیکولاس لوئیس» کشف شد، اَبر در حال تکامل از گاز و گردوغبار میان‌ستاره‌ای است. در مقابل، سایر مناطق این سحابی، حاوی ستون‌های تاریکی از گردوغبار هستند. نبردی میان ستاره‌ها و گردوغبار در این سحابی در جریان است و ستاره‌های تازه ایجادشده، برنده می‌شوند؛ زیرا بادهای ستاره‌ای و تابش‌های پرانرژی ایجاد می‌کنند. در این شرایط، مکان‌های ستاره‌ای تبخیر و پراکنده می‌شوند.
سحابی کارینا که بیش از ۳۰۰ سال نوری گستردگی دارد، یکی از بزرگ‌ترین مناطق ایجاد ستاره در کهکشان راه‌شیری است و به راحتی در آسمان تاریک با چشم غیرمسلح، قابل رویت است. یکی از معروف‌ترین مناطق سحابی کارینا، منظومه‌ی دو ستاره‌ای ناپایدار و بزرگی به‌نام «اِتا کارینا» است. از بین بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین منظومه‌های ستاره‌ای در کهکشان راه‌شیری، این منظومه به خاطر نشرهای گازی و گردوغباریِ خارق‌العاده‌اش، شهرت فراوانی برای خود دست و پا کرده است.
منظومه‌ی دو ستاره‌ای اِتا کارینا، می‌تواند در این عکس از تلسکوپ ویستا دیده شود. در سمت راست منظومه‌ی اِتا کارینا، سحابی سوراخ کلید وجود دارد؛ اَبر متراکم و کوچک از مولکول‌های سرد و گاز که میزبان چندین ستاره غول‌پیکر است.
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد