حل معمای غرق شدن زیردریایی استرالیایی، پس از یک قرن

 
مجله علمی ایلیاد – احتمال می‌رود، گروهی از محققین بین‌المللی موفق به کشف دلیل غرق شدن زیردریایی «AE1»، متغلق به کشور استرالیا شده باشند. این زیردریایی در سال ۱۹۱۴ میلادی، در آب‌های کشور پاپوآ گینه‌ی نو ناپدید شد. حال محققان می‌گویند احتمالاً باز بودن یکی از دریچه‌های هوای این زیردریایی چنین تراژدی‌ای را برای سرنشین‌نان این زیردریایی رقم زده است. این نوع زیردریایی‌ها، دریچه‌هایی برای رساندن هوا و تهویه‌ی هوای موتورخانه‌ی زیردریایی داشته‌اند، اما کاربرد این دریچه‌ها تنها برای زمان‌هایی بوده که زیردریایی بر روی سطح دریا شناور بوده است.

پس از مدتی جستجو برای پیدا کردن لاشه‌ی این زیردریایی در زمان غرق شدنش، این عملیات به دلیل کمبود امکانات و تکنولوژی آن زمان و نبود غواصان ماهر، به حال خود رها شد. اما در سال ۲۰۱۷ میلادی، به لطف تکنولوژی‌های روز، لاشه‌ی دست‌نخورده‌ی AE1 در بستر اقیانوس و در محدوده‌ی آب‌های پاپوآ گینه‌ی نو، کشف شد. بیش از اینکه تلاشی برای بیرون آوردن بقایای زیردریایی و اجساد ۳۵ خدمه‌ی آن شود، محققین تلاشی جدی را برای یافتن دلیل غرق شدن ناگهانی این زیردریایی آغاز کردند.

«کوین سامپشن» رئیس موزه‌ی ملی استرالیا، در پاسخ سوال خبرنگاران، گفت: «جواب این سوال پیدا شده است. احتمالاً یکی از محورهای دریچه‌های هوای موتور زیردریایی درست عمل نکرده و یکی از دریچه‌ها به خوبی بسته نشده است و در نتیجه، زمانی که زیردریایی زیر دریا رفته است، آب وارد محفظه‌ی موتورخانه شده است.»

این زیردریایی ۵۵ متر طول داشته است و پیش از آغاز جنگ جهانی اول، در آب‌های نزدیکی مجمع‌الجزایر «دوک آف یورک» و در روز ۱۴ سپتامبر ۱۹۱۴ در حالی که مشغول گشت‌زنی بوده است، دچار حادثه می‌شود. فرضیه‌ای احتمالی وجود دارد که این درچه برای این مورد باز بوده است که شرایط آب و هوایی استوایی منطقه برای خدمه، قابل تحمل باشد و هنگامی که فرمانده‌ی زیردریایی قصد داشته برای گشت‌زنی زیردریایی را به زیر آب ببرد، بستن دریچه را فراموش کرده است و در نتیجه، آب وارد زیردریایی شده و آن‌ها را برای همیشه به زیر اقیانوس برد.

سامپشن در این‌باره گفت: «این فرضیه تنها یک احتمال نزدیک به یقین است و شاید دلایل دیگری هم وجود داشته باشد. شاید هم ما هرگز نتوانیم متوجه شویم چرا این دریچه باز بوده است. این زیردریایی از نسل اولیه‌ی تکنولوژی‌ای بوده که به طور انبوه تولید شده بودند و شاید دلیلی فنی، مشکلی در ناوبری یا شاید حادثه‌ای دلخراش رخ داده باشد. زمانی که این زیردریایی به زیر آب رفته است، آب با سرعت زیادی وارد آن شده و دیگر آمدن به سطح دریا سخت و غیرممکن بوده است.»

وی درباره‌ی سرنوشت این زیردریایی و ۳۵ خدمه‌ی آن گفت: «این زیردریایی تا عمق ۱۰۰ متری اقیانوس فرو رفته است و سپس به دلیل افزایش فشار آب وارد شده به آن، در درون منفجر شده و همه‌ی خدمه‌ی آن در دَم، جان داده‌اند.»

ناخدا «تیم براون» مدیر عملیات‌های زیردریایی‌های نیروی دریایی استرالیا در مراسم یادبود سرنشینان AE1، گفت: «خدمه‌ی زیردریایی AE1 بسایر دلیر بوده‌اند. تردیدی در شجاعت آن‌ةا نداریم، برای ما که امروزه دریا و زیر اقیانوس‌ها را بیشتر می‌شناسیم، شهامت اجداد دریانوردمان قابل ستایش و غیرقابل مقایسه است.» کارشناسان احتمال می‌دهند که شاید هنوز برخی از بقایای اجساد خدمه، در زیردریایی باقی مانده باشد، اما بدنه‌ی فولادی این زیردریایی، به دلیل شرایط عمق اقیانوس، به سرعت در حال نابود شدن است و شاید تا چند دهه‌ی آینده از هم متلاشی شود و تنها بخش‌هایی کوچک از آن باقی بمانند.

کمپینی از محققان و مردم عادی از دولت استرالیا خواسته‌اند ت نیروهایی را برای حفاظت از محل غرق شدن زیردریایی آموزش دهند؛ چرا که این مکان جایی است که زندگی ۳۵ خدمه‌ی AE1 به پایان رسیده است. نیروی دریایی استرالیا اعلام کرد که خدمه‌ی این زیردریایی، جز اولین قربانیان استرالیایی جنگ جهانی اول هستند. این زیردریایی پیش از غرق شدن هیچ پیامی را مخابره نکرد و هیچ‌کس هم شاهد غرق شدن آن نبوده است؛ به همین دلیل، حدود یک قرن طول کشید تا بقایای آن کشف شود. این بقایا در دسامبر سال ۲۰۱۷، توسط عملیات یک کشتی هلندی در بستر دریا یافت شد.

این زیردریایی یکی از زیردریایی‌های کلاس E و ساخته‌ی انگلیس بود. AE1 در ماه می سال ۱۹۱۳ به آب انداخته شد و از ماه فوریه‌ی ۱۹۱۴ عملیات خود را در آب‌های استرالیا و اطراف آن زیر نظر نیروی دریایی استرالیا آغاز کرد. محققان گروه تحقیقاتی، گزارشی ۱۸۰ صفحه‌ای از دلایل و چگونگی غرق شدن این زیردریایی تهیه کردند که در ۸ قسمت آن آمده است که دلیل باز بودن دریچه‌ی هوای این زیردریایی مشخص نیست. همچنین در این گزارش آمده است که در زمان غرق شدن، این زیردریایی، یک کشتی نظامی آلمانی در دوردست را زیر نظر داشته است و قصد داشته تا با آن درگیر شود.
 
ترجمه: مجله علمی ایلیاد
منبع: sbs.com.au
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● کشفی جدید در هرم بزرگ فرعون خوفو● اهرام مصر در ابتدا به چه شکل بوده‌اند؟● چرا آمریکا هنوز در اندازه‌گیری‌ها با کل جهان متفاوت است؟● راز سر به مُهر روم باستان افشا شد● عیسی مسیح در چه تاریخی متولد شده است؟● کشف نشانه‌های نیم‌میلیون ساله انسان‌ها در لهستان● کشف یک دایناسور ۷۶ میلیون‌ساله‌ی مومیایی شده● کشف قدیمی‌ترین قلب جهان● نئاندرتال‌ها چه زمانی از بین رفتند؟● انسان‌تباران از چه زمانی روی دو پا راه می‌رفته‌اند؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟