مطالعه‌ی ابرهای الکتریکیِ آبی توسط بالون هواشناسی ناسا
مجله علمی ایلیاد - یک بالون هواشناسی بزرگ که توسط ناسا راه‌اندازی و پرتاب شده است، تصاویر و ویدئوهایی از ابرهای الکتریکی آبی گرفته است. شکل‌گیری فصلی ابر در ۸۰ کیلومتر بالاتر از قطب‌های زمین در لایه‌ی جوی‌ای که «مزوسفر» نام دارد، صورت می‌گیرد. بالونِ «PMC Turbo» از هفت سیستم تصویربرداری مختلف استفاده کرده تا ابرها را در دوره‌ای پنج روزه ثبت کند. این هفته، ناسا چندین عکس و ویدئو از ابرهای الکتریکی آبی به اشتراک گذاشت.
دانشمندان امیدوار هستند که داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط حسگرهای این بالون بتواند در درک بهتر مکانیسم‌های آشفتگی جوی به دانشمندان کمک کند. درک درست از آشفتگی می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا رفتار اقیانوس‌ها، دریاچه‌ها و سایر جوهای سیاره‌ای را به‌طور دقیق‌تری مدل‌سازی کنند.
«دیو فریتس»، پژوهشگر اصلی ماموریت PMC Turbo، در نشریه‌ای خبری گفت: «با توجه به آنچه که تا کنون دیده‌ایم، انتظار داریم که مجموعه داده‌ای واقعاً دیدنی از این ماموریت داشته باشیم. دوربین‌های ما احتمالاً توانسته‌اند برخی از رویدادهای واقعاً جالب را ثبت کنند و ما امیدوار هستیم که دیدگاه جدیدی در مورد این دینامیک‌های پیچیده ارائه دهیم.»
ابرهای الکتریکی آبی، ابرهای شب‌تاب هستند. این ابرهای مرتفع در بهار و تابستان شکل می‌گیرند، زیرا جو گرمِ پایینی، گرما را از بالا جذب می‌کند. جو سردِ بالایی باعث می‌شود که بلورهای یخ، گرد و غبار شهاب‌سنگ‌ها و سایر ذراتِ در ارتفاع بالا را کنار هم نگه دارند. گاهی اوقات، اگر بلورهای یخ به اندازه‌ی کافی متراکم شوند، ابرهای مرئی شکل می‌گیرد.
چندین سال است که آئرونومی یخ ناسا در فضاپیمای مزوسفر متوجه شکل‌گیری ابرهای شب‌تاب شده است، اما مشاهدات بالون PMC Turbo دیدگاه دقیق‌تری نسبت به این پدیده را برای دانشمندان فراهم خواهد آورد. در اوایل این تابستان، دانشمندان علوم آب و هوا ارتباط بین گرمایش جهانی و افزایش در شکل‌گیری ابرهای شب‌تاب را تایید کردند.
دانشمندان در ماموریت PMC Turbo، به خود ابرها علاقه و توجه خاصی ندارند، بلکه به نیروهای جوی، مانند امواج گرانشی که آن‌ها را به حرکت درمی‌آورد و شکل می‌دهد توجه دارند. ذرات ابر به دانشمندان کمک می‌کنند تا حرکات لایه‌های جوی را بهتر مجسم کنند. فریتس گفت: «این اولین باری است که توانسته‌ایم جریان انرژی از امواج گرانشی بزرگ‌تر تا ناپایداری‌های جریانی کوچک‌تر و آشفتگی در جو بالایی را تجسم و تصور کنیم. در این ارتفاعات، می‌توانید به معنای واقعی کلمه ببینید که امواج گرانشی مانند امواج اقیانوس روی ساحل می‌شکنند و به آشفتگی تبدیل می‌شوند.»
نوشته: بروکس های
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد