سرنوشت ویجر ۲ در فضای میان‌ستاره‌ای
مجله علمی ایلیاد - کاوشگر ویجر۲ در سال ۱۹۷۷ میلادی برای بررسی چهار سیاره‌ی غول‌پیکر منظومه‌ی شمسی به فضا پرتاب شد. بعد از گذشت ۴۰ سال، این کاوشکر چیزی نزدیک به ۱۷.۷ میلیارد کیلومتر را پیموده است و هم اکنون نزدیک به مرزهای منظومه‌ی شمسی، یعنی در انتهای هلیوسفر قرار دارد. این کاوشگر به زودی می‌تواند به همتای دوقلوی خود یعنی، ویجر۱ بپیوندد و به دومین شئی ساخته شده انسانی‌ای تبدیل شود که وارد فضای میان‌ستاره‌ای شده است.
هلیوسفر، منطقه‌ای از فضا است که تحت تسلط بادهای خورشیدی و میدان مغناطیسی قرار دارد. علاوه بر این، گاز هیدروژن و هلیوم که در کهکشان ما نیز تاثیر زیادی دارند، عناصر غالب این منطقه‌ی فضایی به شمار می‌آیند. در گستره‌ی هلیوسفر، پرتوهای کیهانی تاثیر بیشتری دارند، زیرا آن‌ها توسط عناصر خورشیدی چندان خنثی نمی‌شوند و لذا کاوشگر ویجر۲ از اوایل ماه آگوست ۲۰۱۸ تا کنون با نزدیک شدن به مقصد، چیزی در حدود ۵ درصد افزایش را در میزان این عناصر گزارش کرده است.
در واقع اطلاعات به‌دست آمده بسیار شبیه اطلاعاتی هستند که توسط ویجر۱ در ماه می سال ۲۰۱۲، فقط سه ماه قبل از عبور این کاوشگر از هلیوسفر یا به طور دقیق‌تر هنگام سفر آن از لبه‌ی بیرونی هلیوسفر گزارش شده بودند و به همین علت، محققان فکر می‌کنند که ویجر۲ در هنگام عبور از این مرز، در حال انجام اقدام مهمی است.
«اد استون»، دانشمند پروژه‌ی ویجر در کالتاچ پاسادنا، در بیانیه‌ای گفت: «هیچ شکی وجود ندارد که ما شاهد تغییرات زیادی در محیط اطراف ویجر۲ هستیم. قطعاً ما در ماه‌های آینده اطلاعات زیادی را از این کاوشگر کسب خواهیم کرد، اما هنوز هم نمی‌دانیم که چه زمانی به هلیوسفر خواهیم رسید. تنها چیزی که می‌توانم با قطعیت بگویم این است که ما هم اکنون در هلیوسفر نیستیم.»
ویجر۲ یکی از فضاپیما‌های بسیار دور از زمین است که می‌توان در آنجا به مطالعه‌ی تغییرات خورشید و چگونگی تاثیر آن‌ها بر روی سیاره‌ی ما، سیارات دیگر و کل منظومه‌ی شمسی پرداخت. ویجر۲ به محققان، چشم‌انداز بی‌نظیری را در مورد این زمینه‌ی جذاب علمی، ارائه می‌دهد.
هلیوسفر اغلب به عنوان یک حباب شناخته می‌شود، اما دقیقاً، دارای شکل کروی نیست و شکل آن دائماً تغییر می‌کند. این امر به شدت به فعالیت خورشید بستگی دارد و همان‌طور که مشاهده می‌شود با وارد شدن خورشید به چرخه‌ی ۱۱ ساله‌ی فعالیتش، این حباب نیز گسترش یافته است. ویجر۱ در حال حاضر به فضای میان‌ستاره‌ای رفته، زیرا حرکتش بسیار سریع‌تر و طولانی‌تر شده است و لذا می‌توان آن‌را تنها شئی ساخته شده انسانی دانست که تا این حد از زمین دور شده. بنابراین اگر تجربه‌ی ویجر۲ از ویجر۱ متفاوت باشد، اطلاعات جدید و جالبی به دست محققان خواهد رسید.
نوشته: آلفردو کارپینتی
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد