محل فرود مریخ‌پیمای بعدی ناسا کجاست؟
مجله علمی ایلیاد - صدها دانشمند و علاقمند به اکتشافات مریخ، اخیراً در شمال لس‌آنجلس گرد هم آمدند تا در مورد محل فرود مریخ‌پیمای بعدی ناسا با نام «Mars2020»، با هم تبادل‌نظر کنند. این همایش سه روزه، در واقع چهارمین و آخرین دور از همایش‌هایی است که ناسا برگزار می‌کند تا اطمینان حاصل کند که نظرات و داده‌های جامعه‌ی دانشمندان جهانی را درباره‌ی محل فرود Mars2020 دریافت کرده است.
ماموریت Mars2020 نه تنها جستجو برای نشانه‌های زندگی در مریخ در دوران گذشته است، بلکه جستجو برای نشانه‌هایی از زندگی میکروب‌ها در گذشته نیز جزئی از ماموریت این کاوشگر است. یافتن محل فرود برای جامعه‌ی جهانی اهمیت بالایی دارد؛ چرا که این مریخ‌پیما با خود سیستم نمونه‌گیری به همراه دارد و سنگ‌ها و خاک مریخ را جمع‌آوری می‌کند و آن‌ها درون یک مخزن روی سطح مریخ قرار می‌دهد و می‌توان طی ماموریت‌های آتی آن را به زمین برگرداند.
«توماس زوربوخن»، معاون بخش ماموریت‌های علمی ناسا، می‌گوید: «محل فرود Mars2020 در واقع جایگاه را برای اکتشافات مریخ در دهه‌ی بعدی تنظیم می‌کند. من منتظر نتایج بحث‌ها و مناظره‌های انجام شده در جامعه‌ی مهندسی و علوم هستم. وقتی مخزن نمونه‌ها از مریخ به زمین آورده شود، احتمالاً تنها خاکی در تاریخ خواهد شد که تحت بیشترین آنالیزها قرار گرفته است؛ چرا که دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که نتایج آنالیزها باعث به‌وجود آمدن پرسش‌های ترسناکی می‌شود که می‌تواند نیروی محرکه‌ای برای برنامه‌های علمی ناسا در آینده باشد.» همایش ناسا با سخنرانی «مایکل میر»، سرپرست محققین برنامه‌ی اکتشافات مریخ ناسا، افتاح شد. پس از توضیح وضعیت پروژه، قیدهای مهندسی و معیارهای ارزیابی محل فرود، سخنرانی‌ها ادامه یافت.
«مت گولومبک» جانشین رئیس کمیته‌ی جستجوی مکان‌های فرود بر روی مریخ از آزمایشگاه پیشرانه‌ی جت ناسا در پاسادینا است. وی می‌گوید: «ما از سال ۲۰۱۴ این همایش‌ها را به جهت کمک به انتخاب محل فرود Mars2020 آغاز کردیم. در اولین همایش با ۳۰ محل فرود احتمالی شروع کردیم. پس از عکس‌برداری‌های مداری جدید و طی دومین همایش با ۸ مکان فرود پیشنهادی ارزیابی‌ها را ادامه دادیم. در بین این ۸ مکان، جاهای بسیار مطلوبی وجود داشتند و انتخاب از بین آن‌ها بسیار مشکل بود. در همایش سوم، باید انتخاب از بین ۴ مکان نهایی انجام می‌شد که هر کدام از آن‌ها پتانسیل‌های علمی ویژه‌ای داشتند.» در پایان سومین همایش، سه مکان بر روی مریخ برای بررسی‌های بیشتر پیشنهاد شدند؛ تپه‌های کلمبیا، جزرو کراتر و شمال‌شرق سیرتیس.
«کن فارلی» محقق پروژه‌ی Mars 2020 از آزمایشگاه پیشرانه‌ی جت، می‌گوید: «در فوریه‌ی سال ۲۰۱۷ سه مکان نهایی محتمل، برای فرود Mars2020 انتخاب شدند. ولی در ماه‌های پس از آن یک مکان دیگر بین جزرو و سیرتیس دوباره پیشنهاد شد. هدف ما پیدا کردن مکانی است که بیشترین مزیت را داشته باشد. مکان جدید، «میدوی» نامگذاری شد و مشخص شد که ارزش بحث و بررسی مجدد را دارد.»
پس از اینکه همه‌ی سخنرانی‌های همایش به پایان رسید، شرکت کنندگان مزایا و معایب هر مکان فرود را مشخص کردند. نتایج این نظرات به مسئولان پروژه‌ی Mars2020 ارائه می‌شود و در نهایت به دفتر مرکزی ناسا در واشنگتن ارائه می‌شود تا تصمیم نهایی درباره‌ی مکان فرود، گرفته شود. انتظار می‌رود اعلام مکان نهایی فرود Mars2020 به اواخر سال ۲۰۱۸ موکول شود.
فارلی می‌گوید: «من تا کنون در همه‌ی همایش‌ها شرکت کرده‌ام و هیچکدام از آن‌ها نتایج ناامیدکننده‌ای نداشته است. باید در نظر داشت که تغییر ایده‌ها جزء ذات علم است. اشتیاق شرکت‌کنندگان نشان می‌دهد که چقدر برای اکتشافات مریخ، اهمیت قائل هستند. آن‌ها می‌دانند که نقشی اساسی در این فرآیند بر عهده دارند و همچنین می‌دانند که مکان فرود تا چه میزان برای کاوشگر Mars2020 دارای اهمیت است.» کاوشگر Mars2020، در جولای سال ۲۰۲۰ از ایستگاه فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا توسط موشک اطلس پنج ULA به فضا پرتاب می‌شود.
Mars2020 ارزیابی‌های زمین‌شناسی خود را در مکان فرود بر روی مریخ انجام می‌دهد، قابلیت سکونت محیط را بررسی می‌کند، وجود نشانه‌های زندگی در گذشته‌ی مریخ را جستجو می‌کند و همچنین منابع طبیعی و خطرات موجود برای کاشفان آینده را ارزیابی می‌کند. دانشمندان از ابزار نصب شده بر روی کاوشگر برای شناسایی و جمع‌آوری نمونه‌های خاک و سنگ و قرار دادن آن‌ها درون لوله‌های آب‌بند شده بر روی سطح سیاره جهت برگشت آن‌ها به زمین طی ماموریت‌های آینده، استفاده می‌کنند.
پروژه‌ی Mars2020 در آزمایشگاه پیشرانه‌ی جت در پاسادینای کالیفرنیا، توسعه‌ی کاوشگرها برای بخش مأموریت‌های علمی ناسا را بر عهده دارد. برنامه‌ی خدمات پرتاب ناسا در مرکز فضایی کندی در فلوریدا مسئول مدیریت پرتاب موشک‌های ناسا است.
نوشته: ScitechDaily
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد