نگاه نزدیک هابل به خوشه‌ای از ستارگان
مجله علمی ایلیاد - تعداد زیادی از ستارگان خوشه‌ی کروی NGC1898 در تصویر جدید منتشر شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، تلالو خاصی به این عکس بخشیده‌اند.
در طی سال‌ها، هابل عکس‌های زیادی را از NGC1898، ساختاری که توسط ستاره‌شناس بریتانیایی، «جان هارشل» در سال ۱۸۳۴ میلادی کشف شد، ثبت کرده است. NGC1898 در نزدیکی مرکز ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد. این کهکشان، قمر کوتوله‌ی کهکشان راه‌شیری است و حدود ۱۶۰،۰۰۰ سال نوری از زمین دورتر است. هم اکنون، ما می‌دانیم که خوشه‌های کروی، از قدیمی‌ترین اجرام شناخته شده در کیهان هستند و در واقع یکی از یادگارهای به‌جای مانده از شکل‌گیری کهکشان محسوب می‌شوند.
در حالی که ما تصور بسیار خوبی از خوشه‌های کروی راه‌شیری داریم، اما هنوز هم بسیاری از سوالات بدون پاسخ در مورد این اجرام وجود دارد. چرا که مطالعات ما در مورد خوشه‌های کروی نزدیک به کهکشان‌های کوتوله، تازه آغاز شده است. مشاهدات NGC1898 به تعیین اینکه آیا خواص این اجرام شبیه به آن‌هایی که در راه شیری یافت می‌شوند، هست یا به دلیل ماندن در محیط کیهانی دیگر، متفاوت باشد، کمک می‌کند. تلسکوپ فضایی هابل در آوریل سال ۱۹۹۰ به وسیله‌ی فضاپیمای شاتل به مدار زمین فرستاده شد، تصاویر اولیه‌ی آن تار بود. مقامات رسمی، این مساله را را به نقص جزئی در آینه تلسکوپ نسبت دادند.
فضانوردان این مشکل را در دسامبر ۱۹۹۳ رفع کردند و هابل در چهار ماموریت‌هایی دیگر بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۹ به‌روز رسانی شده است. در ماموریت نهایی که در ماه می سال ۲۰۰۹ انجام شد، فضانوردان همه‌ی شش ژیروسکوپ موجود در هابل را تعویض کردند. سومین ژیروسکوپ از بین این ۶ تا به تازگی دچار نقص شده و لذا تلسکوپ به حالت امن حفاظتی وارد شد و چدنی بعد به ادامه‌ی فعالیت خود پرداخت.
هابل برای به حداکثر رسیدن عملکردش، به سه ژیروسکوپ دیگر و یک نسخه‌ی پشتیبان نیاز دارد که اعضای گروه ماموریت به دنبال برنامه‌ریزی برای تهیه‌ی آن‌ها هستند. اما مقامات ناسا ابراز اطمینان کرده‌اند که این تلسکوپ به‌خوبی کار می‌کند و حتی اگر نسخه‌ی پشتیبان تهیه نشود، باز هم به کار خود ادامه خواهد داد. هابل می‌تواند با یک ژیروسکوپ هم کار کند و ژیروسکوپ دوم به عنوان یک نسخه‌ی پشتیبان وارد عمل شود.
نوشته: مایک وال
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد