سیاهچاله‌ی مرکز کهکشان راه‌شیری، تنها نیست!
مجله علمی ایلیاد - گروهی از دانشمندان در رصدخانه‌ی جنوبی اروپا «ESO»، علامت‌هایی از تابش اشعه‌ی مادون قرمز که از نزدیکی مرکز کهکشان راه‌شیری متساعد می‌شد را رصد کردند. این علائم، بعد از اینکه مواد نزدیک به افق رویداد سیاهچاله یا نقطه‌ی بدون بازگشت آن شروع به ناپدید شدن کردند، آغاز شد. دانشمندان بر این باور هستند که این علائم نوری، ناشی از واکنش‌های مغناطیسی ناشی از حلقه‌ی گازی داغ هستند.
«اولیور پفل»، دانشمند موسسه‌ی فیزیک فرازمینی ماکس پلانک، در این خصوص گفت: «مشاهده‌ی موادی که با سرعتی برابر با ۳۰ درصد سرعت نور به دور سیاهچاله‌ای عظیم در گردش هستند، واقعاً تامل‌برانگیز است. حساسیت فوق‌العاده‌ی گرانش برای ما این امکان را فراهم می‌کند که روند پردازش را به‌صورت آنی و با جزئیات بی‌سابقه‌ای مشاهده کنیم.»
قطر سیاهچاله‌ی مرکز کهکشان ما ۶۶ میلیون کیلومتر است و به اندازه کافی بزرگ است که تمام مدار عطارد را از بین ببرد. برای ثبت تصویری از این سیاهچاله، گروه از ابزار GRAVITY موجود بر روی تلسکوپ بسیار بزرگی استفاده کرد. در ماه ژوئیه سال ۲۰۱۸، دانشمندان رصدخانه‌ی جنوبی اروپا، از ابزار GRAVITY که بر روی تلسکوپ بسیار بزرگ نصب است، استفاده کردند تا تصویری از S2 را در حالی که به دور سیاهچاله‌ی مرکز کهکشان راه‌شیری می‌گردد، ثبت کنند. البته این دو هرگز به اندازه‌ی فاصله بین خورشید و نپتون به هم نزدیک نشدند.
پفل گفت: «ما مدت‌ها است که S2 را از نزدیک تحت نظر گرفته‌ایم و اطلاعات زیادی نیز درباره‌ی سیاهچاله‌ی مرکز کهکشان‌مان داریم. در طول مشاهدات‌مان نیز، به اندازه‌ی کافی خوش‌شانس بودیم تا سه علامت نوری اطراف سیاهچاله را مشاهده کنیم. داده‌های به‌دست آمده، خوشه‌ی گسسته‌ای از گازها را نشان می‌دهد که تقریباً با سرعت ۳۰ درصد سرعت نور، به دور سیاهچاله‌ای با جرم ۴ میلیون برابر جرم خورشید، می‌چرخند.»
نوشته: تاورون دیسون
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد