یافتهی جدید ناسا دربارهی سپر مغناطیسی زمین

مجله علمی ایلیاد - اتصال مجدد مغناطیسی هر روز به دلیل تاب خوردگی و اتصال دوبارهی خطوط میدان مغناطیسی در اطراف زمین، روی میدهد. این اتفاق در مکانهای مختلف با تاثیرات مختلفی همراه است. ذرات در گازهای بسیار یونیزه شدهای که «پلاسما» نامیده میشوند، به یکدیگر تبدیل میشوند و منجر به انفجار قوی یک ثانیهای خواهند شد که میتواند به جریان قویای از الکترونها که در سرعتهای فرا صوت پرواز میکنند، تبدیل شود.
چهار ماهوارهی MMS ناسا، سه سال گذشته را به مطالعه بر روی این اتصال مجدد مغناطیسی در محیط نزدیک به زمین پرداختهاند. در نیمهی اول ماموریت، ماهوارهها اتصال مجددی را بررسی کردند که در قسمت رو به خورشید زمین، اتفاق میافتد و بادهای خورشیدی را به میدان مغناطیسی زمین میفرستد.
دو طرف اتصال دارای تراکم مختلفی هستند که باعث میشود اتصال مجدد مغناطیسی به صورت نامتقارن اتفاق بیافتد و الکترونها در سرعتهای مافوق صوت حرکت کنند. در میدان مغناطیسی، قسمت انتهایی مغناطوسفر توسط بادهای خورشیدی به عقب رانده شده و فقط خطوط میدان زمین، در حال برخورد هستند، بنابراین ذرات تقریباً شتابی مشابه دارند.
«روی تاربرت»، معاون سازمان تحقیقات و فناوری و رئیس مرکز تحقیقات پژوهشی دانشگاه نیوجرسی، در این خصوص گفت: «در طرف رو به خورشید، رویدادهای اتصال مجدد مغناطیسی انفجاری، انرژی را به سوی مغناطوسفر زمین میفرستند و لذا، منطقهی اطراف زمین تحت تاثیر میدان مغناطیسی خود قرار خواهد گرفت. اتصال مجدد در سمت شب، انرژی را به سوی جو زمین میفرستد، زیرا الکترونها از خطوط میدان مغناطیسی عبور میکنند و شفق را تحریک می کنند.» ماهوارههای MMS اولین رویداد اتصال مجدد نامتقارن خود را در روز ۱۶ اکتبر ۲۰۱۵ مشاهده کردند و اولین رویداد متقارن نیز در ۱۱ ژوئیه سال ۲۰۱۷ روی داد.
تاربرت در ادامهی سخنانش افزود: «این رویدادی شگفتانگیز بود. ما از مدتها قبل میدانستیم که دو نوع اتصال نامتقارن و متقارن وجود دارد، اما این اولین باری بود که توانستیم شاهد روندی متقارن باشیم. این مشاهدات مهم هستند، زیرا بیشتر ما در مورد این نوع اتصالات مجدد میدانیم و آنها را درک کردهایم و لذا میتوانیم برای اتفاقات ناخوشایندی که ممکن است به دلیل اتصال مجدد در اطراف زمین و یا در هر نقطه از جهان روی دهد، آماده باشیم.»
دکتر تاربرت و همکارانش دریافتند که اتصالات مجدد متقارنی که تنها چند ثانیه طول میکشند، باعث تولید فورانهای الکترونی بسیار سریعی شوند که بیش از ۱۵،۰۰۰ کیلومتر در ثانیه حرکت کرده و میدانهای الکتریکی شدیدی را به وجود میآورند.
نوشته: SciNews
ترجمه: سهیلا دوستپژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوستپژوه - مجله علمی ایلیاد