مجله علمی ایلیاد - اندازهی پچ چشمی به شکل فعلی، ۲ میلیمتر در ۲ میلیمتر است و حاوی ۹ میکروسوزن است. قبلاً در مورد پچهای میکروسوزنی که تقریباً بدون دردسر و از طریق پوست، دارو را تحویل میدهند، شنیدهایم. خب، در حال حاضر دانشمندان دانشگاه صنعتی نانیانگ سنگاپور، همین روش را برای درمان بیماریهای چشمی به کار بردند. آنها پچ کوچکی که پُر از سوزنهای حتی باریکتر و کوچکتری بود را توسعه دادند و آنرا درون تخم چشم فرو کردند.
اگرچه قطرههای چشمی غالبترین و شایعترین نوع داروی چشمی هستند، اما مشکلاتی را به همراه دارند؛ بیشتر دارو به سادگی به وسیلهی اشک از چشم بیرون میآید. گزینهای دیگر شامل استفاده از سوزنهای زیرپوستی برای تزریق دارو درست در داخل چشم است، اگرچه بیماران باید برای هر بار تزریق به کلینیک بروند و البته این روش دلپذیر و مطلوبی نیست. علاوه بر این، میتواند موجب عفونت شود.
گزارش شده که پچ دانشگاه صنعتی نانیانگ سنگاپور، فاقد درد بودن و سهولت استفاده مربوط به قطرههای جشمی را با اثربخشی تزریق، ترکیب میکند. این پچ که توسط گروهی به رهبری پروفسور «چن پنگ» توسعه یافته، از هیالورونیک اسید که بهطور طبیعی در چشم یافت میشود، ساخته شده است. اندازهی فعلی این دستگاه ۲ میلیمتر در ۲ میلیمتر است و بخش زیرین آن شامل نه سوزن کوچک است که میتواند پُر از دارو شود. هر سوزن باریکتر از تار موی انسان است و هرمیشکل است تا بتواند به بافت چشمی نفوذ کند.
این پچ یک بار به سادگی در قرنیه فشار داده میشود و سپس از آن خارج میشود که ظاهراً موجب ناراحتیِ بسیار کمی میشود. با این حال وقتی بیرون کشیده شود، میکروسوزنها میشکنند و در لایهی بیرونیِ قرنیه باقی میمانند. سپس به آرامی تجزیه میشوند و به تدریج دارویی که با خود دارند را به چشم میرسانند.
در آزمایشهای آزمایشگاهی، از این تکنولوژی برای وارد کردن پادتَنی به نام «DC101» به موشهای مبتلا به عروقزاییِ قرنیهای استفاده میشود. این شرایطی است که در آن نابینایی میتواند به علت رشد کردن رگهای خونی در قرنیه باشد. بعد از تنها یک دوز ۱ میکروگرمی، ۹۰درصد کاهش در ناحیهی عروق خونی در قرنیهی این حیوانات وجود داشت. در مقایسه، در گروهی از موشهایی که دوز بسیار بیشتری برابر با ۱۰ میکروگرم از آن دارو را به شکل قطره دریافت کردند، هیچ کاهش چشمگیری یافت نشد.
علاوه بر این، یک هفته پس از درمان با پچ، هیچ زخم و سوراخی در سطح چشم مشاهده نشد. پنگ میگوید: «این میکروسوزنها از موادی که طبیعتاً در بدن وجود دارند، ساخته میشوند و ما در آزمایشات آزمایشگاهی روی موشها نشان دادیم که این میکروسوزنها بدون درد هستند و کمترین میزان تهاجمی را دارند. اگر همین نتایج را در آزمایشهای انسانی هم به صورت موفقیتآمیزی تکرار کنیم، آن وقت پچ میتواند گزینهی خوبی برای آن دسته از بیماریهای چشمی که نیاز به مدیریت طولانیمدت در خانه دارند، مانند آب سیاه و رتینوپاتیِ دیابتی، باشد.»
مقالهای درمورد این تحقیق، اخیراً در مجلهی Nature Communications منتشر شده است.
نوشته: بن کاکسورد ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد