باکتریهای روی پوست ما، معمولی و کُشنده!

مجله علمی ایلیاد - هر چیزی که در مورد باکتریهای «MRSA» که با نام «استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین» و «E.Coli» یا همان «اشریشیا کولی» شنیدهاید را فراموش کنید. باکتری دیگری وجود دارد که به علت مقاومت به آنتیبیوتیک، در حال تبدیل شدن به یک خطر جدی است. این باکتری در حال حاضر روی پوست همهی ما وجود دارد.
یکی از باکتریهای نزدیک MRSA به نام «استافیلوکوک اپیدرمیدیس»، یکی از عفونتهای اصلی تهدید کنندهی زندگی پس از جراحیها است، ولی به دلیل اینکه این باکتری به وفور یافت میشود، معمولاً در کلینیکهای درمانی و توسط دانشمندان، کمتر مورد توجه قرار میگیرد. محققین مرکز تکامل میلنر در دانشگاه بث، هشدار میدهند که تهدید این باکتری باید به صورت جدیتری مدنظر قرار گیرد و برای کسانی که به علت انجام جراحیها ریسک ابتلای بالاتری دارند، هشدارهای بیشتری داده شود. آنها مجموعهای از ۶۱ ژن را یافتهاند که کمک میکنند این باکتریهای بیضرر پوستی، تبدیل به بیماریهای کشنده شوند.
محققین امیدوار هستند با درک اینکه چرا برخی از گونههای اپیدرمیدیس در شرایط خاص، ایجاد بیماری میکنند، بتوانند در آینده قبل از انجام جراحی، بیمارانی که بیشتر در معرض خطر عفونت هستند را شناسایی کنند. آنها نمونههایی از بیمارانی که پس از عمل جراحی زانو، دچار عفونت شده بودند را جمعآوری کردند و با نمونههای برداشته شده از داوطلبان سالم، مقایسه کردند.
آنها تغییرات ژنتیکی در ژنومهای باکتریهای یافت شده در نمونههای افراد بیمار و سالم را با یکدیگر مقایسه کردند و از روی نتایج آن، ۶۱ ژن را در باکتری ایجاد کنندهی بیماری شناسایی کردند که اکثراً در نمونههای سالم وجود نداشت. به هر حال بسیار شگفتآور بود که تعداد کمی از افراد سالم نیز این باکتریهای کشنده را با خود حمل میکردند، ولی از آن خبر نداشتند.
ژن ایجاد کنندهی بیماری، به رشد باکتری در جریان خون کمک میکند و از واکنش سیستم ایمنی بدن شخص میزبان، جلوگیری میکند، سطح سلولها را چسبناک میکند و بر روی اُرگانیسمها لایههای زندهی باکتری تشکیل داده که در مقابل آنتیبیوتیکها از خود مقاومت نشان میدهد. یافتههای این گروه تحقیقاتی در مجلهی Nature Communications به چاپ رسیده است.
پروفسور «سم شپرد»، رئیس بیوانفورماتیک مرکز میلنر در دانشگاه بث، رهبر این گروه تحقیقاتی بوده است. وی میگوید: «استافیلوکوک اپیدرمیدیس یک پاتوژن کشنده، ولی در دسترس است. در کلینیکها معمولاً نادیده گرفته میشود؛ زیرا فرض بر این است که این باکتری یک آلودگی موجود در نمونههای آزمایشگاهی است و بهعنوان یک خطر شناخته شده پس از جراحی پذیرفته شده است. عفونتهای پس از جراحی میتوانند بسیار جدی و کشنده باشند. یکسوم مرگهای رخ داده در بریتانیا، به حساب عفونت نوشته میشود؛ بنابراین من معتقد هستم که باید کارهای بیشتری برای کاهش ریسک بروز عفونت انجام دهیم. اگر بتوانیم افرادی که بیشتر در معرض عفونت هستند را شناسایی کنیم، میتوانیم آن بیماران را قبل از انجام جراحی تحت مراقبتهای شدیدتری قرار دهیم.»
وی اضافه میکند: «از آنجا که این باکتریها به وفور یافت میشوند، طی تبادل ژن با یکدیگر نیز بسیار سریع تکامل پیدا میکنند. اگر هیچ کاری برای کنترل این موضوع انجام ندهیم، این ژنهای بیماریزا در سطح وسیعتری گسترش مییابند و باعث بروز عفونتهایی پس از جراحی میشوند که به آنتیبیوتیکها نیز مقاوم هستند.»
پروفسور «دیتریچ مک» از موسسهی علوم زیستی و تشخیص بیماریها در آلمان، میگوید: «عمل جایگزینی مفاصل پروتزی باعث میشود بسیاری از بیماران بتوانند یک زندگی مستقل و بدون درد داشته باشند، ولی وجود اپیدرمیدیس میتواند باعث بروز فاجعه شود. تشخیص این عفونتها بسیار سخت است. امید است ژنهای بیماری به جداسازی باکتریهای بیضرر از گونههای بیماریزای اپیدرمیدیس در آزمایشگاههای بیمارستانها، کمک کنند. در مطالعات آینده به این موضوع پرداخته میشود.»
نوشته: ScienceDaily
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد