بومیان واقعی آمریکا، چه کسانی بودند؟
مجله علمی ایلیاد - کمتر از ۲۰،۰۰۰ سال قبل، انسان‌ها اولین قدم خود را در یکی از مهم‌ترین سفرهای تاریخ با گذشتن از تنگه برینگ، از روی پُلی یخی از سیبری به آلاسکا، برداشتند. در طول قرن‌های آینده، آن‌ها به تدریج از آمریکا مهاجرت کردند و در نهایت حدود ۱۰،۰۰۰ سال بعد در آمریکای جنوبی سکونت گزیدند. اما این افراد چه کسانی بودند؟ آن ها شبیه به چه کسانی بودند؟ و اینکه آن‌ها دقیقاً چگونه این مهاجرت حماسی را انجام دادند؟
دانشمندان طی دهه‌ها درگیر یافتن پاسخ برای این پرسش‌ها بوده‌اند و علی‌رغم پیشرفت‌های بزرگی که در زمینه‌ی ژنتیک و باستان‌شناسی داشتند، بسیاری از این داستان‌ها همچنان مبهم و نامعلوم مانده است. با این حال، در دو مطالعه‌ی بزرگ اخیر که از ۷۲ پژوهشگر از هشت کشور تشکیل شده است، امیدوار هستند تا برخی از شکاف‌ها را پُر کنند. همان‌طور که در مجله‌ی Science and Cell گزارش شده است، انسان‌شناسان، ژنوم‌های ۱۵ انسان باستانی از سراسر آمریکا که از آلاسکا تا پاتاگونیا را شامل می‌شدند، بررسی کردند. یافته‌های آن‌ها نشان‌دهنده‌ی این است که چه در گذشته و چه حال، جمعیت واحدی برای همه‌ی گروه‌های قومی آمریکایی، وجود داشته است که به نظر می‌رسد این افراد رابطه‌ی نزدیکی با جمعیت ساکن در سیبری و شمال چین در آن زمان داشتند.
علاوه بر این، نشان می‌دهد که ۱،۶۰۰ سال قبل، نوادگان اولین مهاجران آمریکایی از طریق سه موج بزرگ مهاجرت به سه دسته تقسیم شدند، موج اول حدود ۱۵،۰۰۰ و ۱۱۰،۰۰۰ سال قبل وارد آمریکای جنوبی شد، پس از آن موج دوم در حدود ۹۰۰۰ سال قبل وارد شد و در نهایت ورود موج سوم در حدود ۴،۲۰۰ سال پیش اتفاق افتاد. قدیمی ترین بازمانده از انسان در آمریکا مربوط به زنی است که با نام «لویزا» شناخته می‌شود. او کسی است که حدود ۱۲،۰۰۰سال قبل در برزیل امروزی زندگی می‌کرده است. لویزا و مردم لاگوا سانتا در میان موج اول مهاجرت که وارد آمریکای جنوبی شدند، حاضر بودند. در واقع آن‌ها از نوادگان مهاجران کلوویس از آمریکای شمالی بودند نه از آفریقا یا استرالیا که قبلاً آن‌ها اعتقاد داشتند.
«آندره مینیز استراوس» از موزه‌ی باستان‌شناسی و قوم‌شناسی دانشگاه سان پولو، می‌گوید: «از نظر ژنتیکی، مردم لگو سانتا، نوادگان اولین آمریکاییان هستند. با توجه به پُل زمینی که در گذشته سیبری را به آلاسکا متصل می‌کرده و بعدها به زیر آب رفته است، به احتمال زیاد مردم لوزیا باید از یک موج مهاجرتی که از بریینگیا نشات گرفته است، باشند.»
متاسفانه، بقایای لویزیا در آتش‌سوزی بزرگی که در سپتامبر گذشته رخ داد و منجر به نابودی موزه‌ی ملی برزیل شد، به شدت آسیب دید که البته همه‌ی بقایای او از بین نرفته است. اما پیش از این دانشمندان تلاش کردند که صورت لووزیا را بر اساس شکل جمجمه‌اش بازسازی کنند. با این حال، در حال حاضر محققان ایده‌ی خوبی از ژنتیک او دارند، ایده‌ای بسیار واضح‌تر از اینکه او احتمالاً چه شکلی بوده است.
استراوس افزود: «نتایج ژنتیکی مطالعات جدید، به‌طور قطعی نشان می‌دهد که بین مردم این منطقه و گروه های آفریقایی یا استرالیایی هیچ ارتباط قابل توجهی وجود نداشته است. هنگامی که ما به بازسازی چهره سنتی لوسیا با ویژگی‌های قوی آفریقایی می‌پرداختیم، این بازسازی چهره جدید، با دقت بیشتری فیزیوژنی از اولین ساکنان برزیل را بازتاب می‌کند که این ویژگی‌های عمومی و غیرقابل تشخیص نشان می‌دهد در بیش از هزار سال یک تنوع بزرگ آمریکایی‌ها ایجاد شده است.»
وی حرف‌هایش را اینگونه پایان داد: «این طبیعی است که ما به بازسازی چهره‌ی لوسیا با ویژگی‌های قوی آفریقایی می‌پردازیم، این بازسازی چهره‌ی جدید اولین ساکنان برزیل را به مراتب دقیق‌تر نشان می‌دهد و ویژگی‌های عمومی و غیرقابل تشخیص را نشان می‌دهد.»
نوشته: تام هال
ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد