پروفسور «جیلز هریسون» استاد فیزیک جوی دانشگاه ریدینگ، در این خصوص گفت: «ذرات گرد و غبار صحرای بزرگ ساحارا توانستهاند فاصلهی بین قارهای را طی کنند و اکثر مردم تنها زمانی از وجود آنها آگاه میشوند که به صورت ذرات گرد و غبار بر روی خودروهایشان مینشینند و یا باعث پدیدهی آسمان نارنجی میشوند. با این حال، با توجه به دانش موجود نباید این ذرات بتوانند چنین فاصلهای را طی کنند که این امر نشان میدهد برخی فرآیندهای جوی هنوز شناخته شده نیستند. در واقع چیزی باید سبب نقل و انتقال این ذرات در چنین فاصلهای شده باشد؛ اما هنوز معلوم نیست که این عامل محرک چیست.»