آینده‌ای درخشان در انتظار سیاه‌چاله‌ی مرکزی کهکشان راه‌شیری
مجله علمی ایلیاد - در این تصویر از تلسکوپ هابل، «کهکشان گرداب - M51a» و کهکشان هم‌دم آن «M51b» در حال ادغام هستند. جرم این دو کهکشان شبیه به جرم کهکشان راه‌شیری و ابر ماژلانی بزرگ است. همان‌طور که می‌دانیم، ممکن است پایان عمر کهکشان راه‌شیری چند میلیارد سال زودتر از موعدِ پیش‌بینی‌شده باشد. طبق مقاله‌ی جدیدی که در ۴ ژانویه در ماهنامه‌ی انجمن سلطنتی نجوم منتشر شده است، به‌نظر می‌رسد که کهکشان ما با ابر ماژلانی بزرگ که مارپیچی از ستاره‌ها است، برخورد خواهد داشت. این برخورد کیهانی که توسط گروهی از اخترشناسان دانشگاه دورهام انگلستان به‌طور بسیار دقیقی مدل‌سازی شده است، دو میلیارد سال دیگر شروع خواهد شد؛ تقریباً دو تا سه میلیارد سال زودتر از برخورد پیش‌بینی‌شده‌ی بین کهکشان راه‌شیری و نزدیک‌ترین همسایه‌ی کیهانیِ آن، یعنی کهکشان آندرومدا، خواهد بود.
در حالی که ابر ماژلانی بزرگ تنها یک‌بیستم جرم خورشیدی کهکشان راه‌شیری را دارا است، اما این برخورد، شکاف‌ها و اثراتی دائمی را بر هر دو کهکشان باقی خواهد گذاشت و سیاه‌چاله‌هایی که زمانی خفته بودند را شعله‌ور خواهد کرد، ستاره‌ها را کادریلیون‌ها کیلومتر به خارج از مدار پرتاب خواهد کرد و آسمان مملو از تابش کیهانیِ انفجاری خواهد شد. «ماریوس کواتون» نویسنده‌ی اصلی این تحقیق و دانشجوی فوق دکترا در موسسه‌ی کیهان‌شناسی محاسباتی دانشگاه دورهام، در نشریه‌ای خبری گفت: «تخریب ابر ماژلانی بزرگ که توسط کهکشان راه‌شیری بلعیده خواهد شد، آسیب زیادی به کهکشان ما خواهد زد و آن‌را ویران خواهد کرد.»
برخوردهای کهکشانی رخدادی رایج در فضایِ بی‌نهایت و شگفت‌انگیز کیهان است و داشمندان، ادغام‌های جدید کهکشانی را به‌خوبی مدل‌سازی می‌کنند. گروهی از دانشگاه دورهام با استفاده از شبیه‌سازی برخورد فراکامپیوتری، به نام «EAGLE»، چندین سناریو را برای ادغام قریب‌الوقوع کهکشان راه‌شیری و ابر ماژلانی بزرگ، مدل‌سازی کردند.
برای کهکشان ما چه چیزی تغییر خواهد کرد؟ ابر ماژلانی بزرگ احتمالاً مقادیر بسیار زیادی از گازهای تازه و ستارگان را به داخل سیاه‌چاله‌ی واقع در مرکز کهکشان راه‌شیری خواهد برد و به غولی که زمانی خفته بود، حیات تازه‌ای خواهد بخشید. طبق گفته‌ی کواتون و همکارانش، چنین برخوردی می‌تواند حجم سیاه‌چاله را تا ۸ برابر حجم کنونی‌اش افزایش دهد و حتی احتمال دارد که آن‌را به کوازار تبدیل کند. کوازار یا اختروش یکی از درخشان‌ترین اجرام در کیهان است و زمانی به‌وجود می‌آید که سیاه‌چاله‌ی فوق‌العاده پُرجرمی را احاطه کرده باشد و با سرعتی نزدیک به سرعت نور انرژی خود را ساطع می‌کند.
اگر این اتفاق رخ دهد، ستاره‌هایی که در حال حاضر در مرکز کهکشان راه‌شیری قرار دارند، متاسفانه باید از آن‌جا بروند و به جمعیت جدیدی از مهاجران کیهانی متعلق به ابر ماژلانی بزرگ بپیوندند. طبق گفته‌ی محققان، ستاره‌های بسیار زیادی به درون سیاه‌چاله‌ی رو به رشد در مرکز کهکشانی بلیعده خواهند شد. ستاره‌های دیگر که با تمام جرم‌های اضافی در اطراف خود در حال واکنش هستند، احتمالاً به فضای میان‌ستاره‌ای که کادریلیون‌ها کیلومتر دورتر هستند، خواهند رفت.
طبق گفته‌ی این دانشمندان، خوشبختانه در برخورد احتمالی‌ای که دو میلیارد سال بعد رخ می‌دهد، تعداد بسیار کمی از ستاره‌هایی که در منطقه‌ی محلی نزدیک به منظومه‌شمسی قرار دارند، تحت تاثیر این ادغام قرار خواهند گرفت. محققان پیش‌بینی کردند که هر گونه خطری برای حیات روی زمین بسیار بعید است و طبق گفته‌ی یکی از نویسندگان این مقاله «کارلوس فرنک» مدیر موسسه‌ی کیهان‌شناسی محاسباتی دانشگاه دورهام، اگر خوش‌بین باشیم، می‌توانیم بگوییم که کوازار کهکشان راه‌شیری در واقع می‌تواند نمایش دیدنی و جذابی از آتش‌بازی‌های کیهانی را به ساکنان آینده‌ی زمین نشان دهد.
نوشته: براندون اسپکتور
ترجمه: زهرا جهانبانی – مجله علمی ایلیاد
ترجمه: زهرا جهانبانی – مجله علمی ایلیاد