تصور بر این است که بیشتر جرم جهان از مادهی تاریک تشکیل شده است. از آنجا که این ماده مانند دیگر مواد معمولی به نور واکنش نشان نمیدهد، بنابراین فقط میتوان با اثرات گرانشی آنرا تشخیص داد. احتمالاً کلید درک این ماده در نحوهی شکلگیری ستارههای کهکشانهای کوتوله نهفته باشد. وقتی که ستارهها تشکیل میشوند بادهایی قوی، گازها و گرد و غبار را از مرکز کهکشان دور میکنند. در نتیجه جرم مرکز کهکشان پایین میآید و میزان گرانش حس شده توسط مادهی تاریک باقی مانده را تحت تاثیر قرار میدهد. با کم شدن جاذبهی گرانشی، مادهی تاریک انرژی جذب کرده و از مرکز کهکشان دور میشود. این پدیده را گرمایش مادهی تاریک مینامند.