تشکیل امواج آلفون در اطراف خورشید

مجله علمی ایلیاد - دانشمندان بریتانیایی دریافته‌اند که موج‌های مغناطیسی موجود روی سطح خورشید به موج‌های صوتی خارج شده از مرکز خورشید واکنش نشان می‌دهند. اکثر مردم فقط سه حالت برای مواد می‌شناسند؛ جامد، مایع و گاز. حالت چهارم «پلاسما» است که در آن اتم‌ها می‌شکنند و الکترون‌ها و یون‌ها را تولید می‌کنند. حالت پلاسما در دنیا بیشترین فراوانی را دارد، ولی کمتر شناخته شده است؛ زیرا در دماها و چگالی‌های فراتر از تجربه‌ی انسان وجود دارد. پلاسما رفتارهایی مانند مایع و گاز دارد، ولی پیچیدگی آن به خاطر وجود میدان‌های مغناطیسی بیشتر است.

در سال ۱۹۴۲ میلادی، فیزیکدان سوئدی به‌نام «هانس آلفون» پیش‌بینی کرد که پلاسما می‌تواند تغییرات موج‌مانندی در میدان مغناطیسی ایجاد کند. این پدیده‌ی موجی اکنون «موج‌های آلفون» نامیده می‌شود. این موج‌ها نقشی حیاتی در انتقال انرژی در اطراف خورشید و منظومه‌ی شمسی ایفا می‌کنند. در گذشته، تصور بر این بود که منشاء این موج‌ها سطح خورشید است، جایی که دمای هیدروژن جوشان به ۶۰۰۰ درجه می‌رسد و میدان مغناطیسی خورشید را به‌هم می‌زند. دکتر «ریچموند مورتون» و همکارانش شواهدی یافتند که نشان می‌داد موج‌های مغناطیسی توسط موج‌های صوتی خارج شده از درون خورشید برانگیخته می‌شوند.

وجود علائم مربوط به اثر موج‌های صوتی به این معنی است که کل سطح بیرونی خورشید به صورت یکپارچه در پاسخ به موج‌های صوتی می‌لرزد. این واقعیت باعث می‌شود که سطح خورشید با یک بازه‌ی فرکانسی مشخص لرزش داشته باشد. اثرات موج های صوتی طی یک بازه‌ی بررسی ۱۰ ساله وجود داشته است و نشان می‌دهد که می‌توان آن‌را به‌عنوان یک عدد ثابت برای خورشید در نظر گرفت. دکتر مورتون می‌گوید: «کشف وجود این اثرات بسیار هیجان‌انگیز است. تا کنون ما فکر می‌کردیم برانگیخته شدن موج‌های مغناطیسی توسط هیدروژن موجود در سطح خورشید رخ می‌دهد، ولی اکنون واقعیت را درک کرده‌ایم. شاید این بتواند منجر به راهی جدید برای بررسی و طبقه‌بندی رفتار همه‌ی ستاره‌ها شود.» هاله‌ی اطراف خورشید بیش از صد برابر سطح خورشید گرم است و تصور بر این است که انرژی منتقل شده توسط موج‌های آلفون باعث این گرمایش شدید است.

آن‌ها همچنین مسئول ایجاد و گرمایش بادهای شدید خورشیدی هستند که در کل منظومه‌ی شمسی حرکت می‌کنند. این بادها با سرعت یک میلیون و ششصد هزار کیلومتر بر ساعت حرکت کرده و جو ستاره‌ها و سیاره‌ها را تحت تاثیر قرار داده و حتی باعث به‌وجود آمدن پدیده‌هایی مانند شفق قطبی می‌شوند.

نوشته: SciNews
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد