سلول‌های چربی سفید، ساعت درونی خودشان را دارند
سلول‌های چربی سفید، ساعت درونی خودشان را دارند
مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ی جدیدی در دانشگاه سوری انگلیس، سلول‌های چربی سفید یا همان بافت چربی سفید در بدن انسان نشان‌دهنده‌ی آهنگ‌های شبانه‌روزی هستند که کارکردهای سوخت و ساز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آهنگ یا ریتم‌های شبانه‌روزی به آن دسته از تغییرات ۲۴ ساعته گفته می‌شود که تحت کنترل ساعت‌های درونی بدن قرار دارند. عدم هم‌ترازی این ساعت‌های درونی با یکدیگر و محیط می‌تواند نقش چشم‌گیری در کمک به بُروز چاقی و پایین آمدن سطح سلامتی داشته باشد.
دکتر «جاتان جان استون» نویسنده‌ی ارشد مقاله و محقق در دانشکده‌ی بهداشت، سلامت و علوم پزشکی دانشگاه سوری انگلیس، می‌گوید: «بافت‌های ساخته شده از سلول‌های چربی فقط به دخیره‌سازی انرژی اضافی نمی‌پردازند، آن‌ها بافت‌های متابولیک فعال بوده و ریتم‌هایِ مخصوصِ خودشان را دارند. این اولین بار است که موفق به کشف چنین ریتم‌هایی در چربی انسان شده‌ایم. این کشف می‌تواند اطلاعاتی بیشتری درباره‌ی چگونگی تغییر سوخت و ساز انسان در طول روز و دلیل فراوری متفاوت غذا توسط بدن در شب و روز در اختیارمان بگذارد.»
در این مطالعه، هفت نفر چرخه‌های منظم خواب و بیداری و همچنین زمان وعده‌هایی غذایی را قبل از ورود به آزمایشگاه پشت سر گذاشتند. آن‌ها این فعالیت‌های روتین را به مدت ۳ روز دیگر هم ادامه دادند. سپس شرکت‌کنندگان یک فعالیت روتین پیوسته و ۳۷ ساعته را نیز تجربه کردند؛ در طول این مدت زمان، آن‌ها تغییرات روزانه را در چرخه‌های نور-تاریکی، مصرف غذا-روزه و همچنین خواب-بیداری را تجربه نکردند. بیوپسی بافت چربی هم در بازه‌های شش ساعته گرفته شد. سپس نحوه‌ی بیان ژن در افراد بررسی گردید.
دکتر جان استون و همکارانش ۷۲۷ ژن در بافت چربی شناسایی کردند که ریتم شبانه‌روزی مخصوص خودشان را بیان می‌کنند؛ بسیاری از آن ژن‌ها نیز کارکردهای متابولیکی اساسی انجام می‌دهند. تفکیک شفاف در ریتم‌های ژن در هنگام صبح مشاهده شد. برخی از این ریتم‌ها با سوخت و ساز اسید آلی در ارتباط بودند. این ریتم‌ها که مستقل از عوامل خارجی از قبیل نور و تغذیه عمل می‌کنند، نشان می‌دهند که ژن‌های درونِ سلول‌های چربی به طور طبیعی کارهای خود را در زمان‌هایِ مختلف روز انجام می‌دهند و این عامل می‌تواند بر فرآیندهای متابولیک یا سوخت و ساز تاثیر بگذارد.
یافته‌های این تحقیق در مجله‌ی Scientific Reports منتشر شده است.
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو – مجله علمی ایلیاد