شواهدی از اجرام جدید در کمربند کویپر!
شواهدی از اجرامی جدید در کمربند کویپر!
مجله علمی ایلیاد - کمربند کویپر منطقه‌‌ای وسیع از باقیمانده‌های در حال چرخش است که در حاشیه‌ی منظومه‌ی‌شمسی قرار دارد. در حالی که این کمربند، خانه‌ی بسیاری از اجرام بزرگ همانند سیارات کوتوله، نظیر پلوتو است؛ لکن در مورد نحوه‌ی توزیع اجرام کمربند کویپر که «KBOs» نام دارند و قطری کمتر از ۱۰۰ کیلومتر دارند و خرده‌های باقیمانده از تشکیل خورشید به حساب می‌آیند، اطلاعات اندکی در دسترس است. مشاهدات تلسکوپی KBOsهای کوچک از زمین نیز شناسایی این اجرام را تا حد زیادی دشوار می‌سازد.
با این حال، دانشمندان چندین میلیارد سال است که دهانه‌های پلوتو و شارون شکل گرفته توسط برخورد اجرام کمربند کویپر با یکدیگر را جمع‌آوری کرده‌اند. دکتر «کلسی سینگر» محقق موسسه‌ی تحقیقاتی جنوب غربی و یکی از افراد پژوهش ماموریتی جدید ناسا، در این خصوص، می‌گوید: «اجرام موجود در کمربند کویپر، بسیار کوچک‌تر از آن هستند که بتوان آن‌ها را از چنین فاصله‌ی زیادی با هر نوع تلسکوپی مشاهده کرد. خطوط افقی جدیدی که به‌طور مستقیم از کمربند کویپر نشات می‌گیرند، کلید اصلی جمع‌آوری اطلاعات در مورد اجرام بزرگ و کوچک موجود در این کمربند هستند. با استفاده از تصاویر دقیق جمع‌آوری شده توسط کاوشگر افق‌های نو، دکتر سینگر و همکارانش، دهانه‌های موجود در پلوتو و شارون را برای تعیین اندازه‌ی KBOsها ترسیم کردند.
با در نظر گرفتن فرآیندهای زمین‌شناسی اخیر که می‌تواند اجرام قدیمی‌تر را شناسایی کند، این دانشمندان برخی سطوح را بر روی سیاره‌ی کوتوله و قمر آن شناسایی کردند که حداقل ۴ میلیارد سال سن دارند. علاوه بر این، محققان گزارش دادند که این اجرام، کمتر از ۱۳ کیلومتر قطر دارند. دکتر سینگر می‌گوید: «بخش عمده‌ای از ماموریت افق‌های نو، شناخت بهتر کمربند کویپر است. در اوایل سال ۲۰۱۹، با شناسایی موفقیت‌آمیز اولتیما تولی، ما هم اکنون سه سطح سیاره‌ای مجزا برای مطالعه داریم. زمانی که ما داده‌های ماموریت پلوتو و شارون را مورد بررسی قرار دادیم، مشاهده کردیم که آن‌ها آثار اجرام کمتری را نسبت به آنچه انتظار می‌رفت، نشان می‌دهند و نتایج اولیه‌ی اولتیما تولی نیز از این یافته پشتیبانی می‌کند.»
مدل‌های سیاره‌ای معمولی نشان می‌دهند که ۴.۶ میلیارد سال پیش، منظومه‌ی‌شمسی از فروپاشی گرانشی ابر مولکولی غول‌پیکری به‌وجود آمده است. خورشید، سیارات و اجرام دیگری که از مواد درون این ابر از هم فروپاشیده، تشکیل شده‌اند، در طی فرآیندی که «رشد به هم پیوسته» نام دارد، به‌وجود آمده‌اند. مدل‌های مختلف منجر به ایجاد جمعیت‌های مختلفی در مکان‌های متفاوتی از منظومه‌ی‌شمسی شد. دکتر «این خوان» در این خصوص، می‌گوید: «کمبود شگفت‌انگیزKBOs های کوچک، دید ما نسبت به کمربند کویپر را تغییر می‌دهد و نشان می‌دهد که شکل‌گیری یا تکامل آن یا هر دوی آن‌ها تا حدودی متفاوت از کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری است.»
نوشته: SciNews
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه – مجله علمی ایلیاد