به رغم اهمیتی که گوش دادن به موسیقی و درگیر شدن با آن دارد، بررسی آن صرفاً با تعداد محدودی گزارشهایی که خود افراد دادهاند، دشوار است. این امر موجب شد که «چنز مدسن» و «لوکاس پارا» از دانشکدهی مهندسی کالج سیتی نیویورک، هماهنگسازی امواج مغزی در شنونده را بررسی کنند. وقتی یک شنونده به موسیقی گوش میدهد، پاسخهای عصبی وی هماهنگ با پاسخهای عصبی سایر شنوندگان است، در نتیجه ارتباط بین فردی امواج مغزی، معیاری برای تعامل و درگیرِ موسیقی شدن است.