نزدیکترین پروازها توسط این فضاپیما، از پوشش سطوح اقمار کوچک با ذرات حلقهها و ذرات یخی منفجر شده از بزرگترین قمر بهنام «اسلاندوس» پرده برداشت. محققان دریافتهاند که غبار و یخ موجود در حلقهها، بر روی قمرهای درون و نزدیک حلقهها مینشیند و به آنها میچسبند. با این وجود، مشخص نیست که آیا حلقهها از برخورد این اقمار به وجود آمدهاند یا خیر؟ یا اقمار از اتحاد بین حلقهها پدیدار شدهاند؟ دکتر «بانی بوراتی» محقق آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، میگوید: «پروازهای نزدیک به این اقمار کوچک و عجیب، به ما اجازه داد به چگونگی عمل متقابل این دو سیستم بهخوبی نگاه کنیم. ما شاهد چگونگی پویا بودن این اقمار و حلقهها هستیم.»