عرض و طول رودخانههای اتمسفری میتواند بهترتیب صدها و هزاران کیلومتر باشد. مقدار آبی که به شکل بخار در رودخانههای اتمسفری جریان پیدا میکند، قابل مقایسه با رودخانههای واقع در زمین است. این رودخانههای آسمانی در فراز اقیانوسها پدید میآیند؛ زمانی که جبهههای بزرگ و سرد از غرب به شرق حرکت کرده و هوای مرطوب را در رودخانه اتمسفری انتقال میدهند. دومینگز در ادامه میگوید: «جتهای قوی باد که از استوا دور میشوند، در جلوی جبهه سرد تشکیل یافته و هوای مرطوب را در رودخانه اتمسفری انتقال میدهند. در مقایسه با رودخانههایی که در سطح خشکیهای زمین هستند، رودخانههای اتمسفری به سرعت تغییر پیدا میکنند. آنها همواره در حال حرکت هستند؛ الان وجود دارند و مدتی بعد، از دیدهها پنهان میشوند. این رودخانهها ماهیتی پویا در فضا و زمان دارند.»