هوش‌مصنوعی دو سیاره‌ی فراخورشیدی جدید را کشف کرد!
هوش‌مصنوعی دو سیاره‌ی فراخورشیدی جدید را کشف کرد!
مجله علمی ایلیاد - گروهی از محققین آمریکایی با استفاده از هوش‌مصنوعی دو سیاره‌ی جدید را با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر متعلق به ناسا کشف کردند. سیاره‌هایی که به تازگی کشف شده‌اند، به نام‌های «K2-293b» و «K2-294b» نام‌گذاری شده‌اند و اندازه‌ی آن‌ها به ترتیب ۲.۴۵ و ۱.۶۶ برابر زمین است. سیاره‌ی K2-293b حول ستاره‌ی K2-293 در حال چرخش است. این ستاره در فاصله‌ی ۱،۳۰۰ سال نوری از ما و در صورت‌فلکی دلو قرار دارد. سیاره‌ی کشف شده‌ی دوم حول ستاره‌ی K2-294 در حال چرخش است. این ستاره در فاصله‌ی ۱،۲۳۰ سال نوری از ما و در صورت فلکی دلو قرار دارد. سیاره‌ی K2-293b احتمالاً سیاره‌ای گازی باشد که اتمسفر نسبتاً فراری دارد. دوره‌ی گردش آن به دور ستاره‌اش ۱۳.۱ روز است که نشان می‌دهد تحت تاثیر شدید تشعشعات ستاره‌ی میزبان قرار می‌گیرد.
سیاره‌ی K2-294b هنوز به نظر سنگی می‌آید و بسیار نزدیک به ستاره‌ی میزبانش حرکت می‌کند و نمی‌تواند دارای اتمسفری شامل هلیوم و هیدروژن باشد. دوره‌ی گردش این سیاره ۲.۵ روزه است که نشان می‌دهد این سیاره اصلاً شباهتی به زمین ندارد و تا دماهای بسیار بالا توسط ستاره‌ی میزبان گرم می‌شود. «آن داتیلو» از دانشگاه تگزاس، می‌گوید: «دو سیاره‌ای که ما یافته‌ایم بسیار به ستاره‌های میزبان خود نزدیک هستند، دوره‌ی گردش کوتاهی دارند و بسیار گرم هستند. ما برای یافتن این سیاره‌ها، الگوریتمی ساختیم که بین داده‌های پروژه‌ی «K2» کاوش می‌کند و سیگنال‌هایی که تا کنون در نظر گرفته نشده بودند را با روش‌های مرسوم کشف سیاره، شناسایی می‌کند.»
دکتر «اندرو ووندربرگ» از دانشگاه تگزاس، می‌گوید: «کار کردن با داده‌های K2 بسیار چالش‌برانگیز است، زیرا فضاپیمای مربوطه به‌طور پیوسته در حال گشت زدن و فرستادن اطلاعات است. این اتفاق به این خاطر رخ داده که یک نقص مکانیکی در فضاپیما رخ داده است.» وقتی که ستاره‌شناسان با استفاده از الگوریتم‌های هوش‌مصنوعی به وجود این دو سیاره‌ی جدید پی بردند، از تلسکوپ‌های زمینی برای تایید واقعی بودن این سیاره‌ها استفاده کردند. رصد این سیاره‌ها با استفاده از تلسکوپ‌های ۱.۵ متری موسسه‌ی اسمیتسونیان در آریزونای هاوایی انجام شده است.
دکتر وندربرگ می‌گوید: «هوش‌مصنوعی به ما کمک کرد تا داده‌ها را به صورت یکنواخت مورد جستجو قرار دهیم. اگر هر ستاره یک سیاره با اندازه‌ی زمین به دور خود در حال گردش داشته باشد، وقتی که ما با کپلر در حال رصد آن هستیم، نمی‌توانیم همه‌ی آن‌ها را ببینیم. این ناتوانی یا به خاطر اختلال داشتن سیگنال‌ها است و یا اینکه برخی اوقات سیارات در راستای درستی قرار نمی‌گیرند. بنابراین ما مجبور هستیم داده‌های به‌دست آمده را تصحیح کنیم. ما می‌دانیم هنوز تعداد زیادی سیاره‌ی کشف نشده وجود دارند.»
نوشته: ناتالی اندرسون
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد