باکتری‌هایی که برای فضانوردان روی ماه، خانه می‌سازند!
این باکتری هم مروارید می‌سازد، هم خانه بر روی ماه!
مجله علمی ایلیاد - مواد طبیعی مانند مینای دندان، مروارید و استخوان، خصوصیات مکانیکی خاص خود را مدیون ترکیب مواد آلی و غیرآلی در ساختار خود هستند. به‌عنوان مثال در ساختار مروارید، لایه‌های کربنات کلسیم با لایه‌هایی از مواد آلی به هم قفل شده‌اند. «آنه مایر» از دانشگاه روچستر در مقاله‌ای که در مجله‌ی Small به چاپ رسانده، شرح داده که توانسته است این ساختار را به کمک دو نوع باکتری ایجاد کند. دکتر مایر می‌گوید: «اگر چه مواد الهام‌گرفته شده از مروارید در گذشته نیز ساخته شده بودند، ولی روش ساخت آن‌ها نیازمند تجهیزات گران‌قیمت و دماها و فشارهای بالا بوده و مواد شیمیایی سمی نیز در آن فرآیندها نقش ایفا می‌کردند. بسیاری از محققین مروارید مصنوعی را با استفاده از پلیمرهایی می‌سازند که در آب قابل حل نیستند و در انتهای فرآیند، مواد دورریز زیادی تولید می‌کنند.»
دکتر مایر و همکارانش برای ساخت مروارید مصنوعی از لایه‌های نازک کربنات‌کلسیم کریستال‌شده و یک پلیمر چسبنده استفاده کردند. آن‌ها ابتدا یک لایه‌ی پلاستیکی یا شیشه‌ای را درون ظرف حاوی باکتری «اسپروسارسینا پاستوری» قرار دادند. این باکتری غنی از کلسیم و اوره است. وجود این ترکیب منجر به کریستالیزه شدن کربنات‌کلسیم می‌شود. در مرحله‌ی بعد لایه‌ی پلاستیکی درون محلولی حاوی باکتری «باسیلوس لیچنیفورمیس» قرار داده شد تا پس از قرار دادن درون یک انکوباتور لایه‌ی پلیمری روی آن تشکیل شود. حدود یک روز طول می‌کشد تا لایه‌ی ۵ میکرومتری از کربنات‌کلسیم و پلیمر روی لایه‌ی پلاستیکی تشکیل شود.
یکی از مهم‌ترین مشخصات مروارید ساخته‌شده توسط این گروه تحقیقاتی این است که سازگاری زیستی دارد و بدن انسان می‌تواند آن‌را تولید کند و انسان می‌تواند آن‌را بخورد. به همین خاطر این ماده برای استفاده‌های پزشکی مانند استخوان مصنوعی و ایمپلنت دندان مناسب است.
دکتر مایر می‌گوید: «ماده‌ی ساخته شده توسط میکروب‌ها از اکثر پلاستیک‌ها مستحکم‌تر است و وزن بسیار کمی دارد و می‌توان آن‌را در صنایع حمل و نقل مانند هواپیماها، قایق‌ها و یا حتی راکت‌های فضایی استفاده کرد. از این ماده حتی می‌توان برای ساخت خانه روی ماه و دیگر سیاره‌ها نیز استفاده کرد. فضانورد باید فقط یک لوله حاوی باکتری‌ها را با خود حمل کند. در غبارات روی ماه مقادیر زیادی کلسیم وجود دارد. به این ترتیب فضانورد می‌تواند برای خود خانه‌ی مستحکمی بسازد.»
نوشته: SciNews
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد