کیسه‌های پلاستیکی قابل تجزیه
تجزیه‌شدن دیرهنگام کیسه‌های پلاستیکی قابل تجزیه در طبیعت
مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که در مجله‌ی Environmental Science and Technology چاپ شده است، کیسه‌های پلاستیکی قابل تجزیه سه سال در محیط‌زیست باقی می‌مانند. پروفسور «ریچارد تامپسون» از دانشگاه پلیموث بریتانیا، می‌گوید: «این تحقیق سوالاتی را درباره‌ی اینکه مردم وقتی برچسب قابل تجزیه را می‌بینند، باید چه انتظاری داشته باشند، مطرح می‌کند. ما نشان داده‌ایم که مواد مورد آزمایش هیچ‌گونه مزایایی برای بستر دریاها ندارند. بسیار بحث‌برانگیز است که این مواد جدید برای بازیافت نیز مسائلی را ایجاد می‌کنند.»
پروفسور تامپسون و همکارانش، تجزیه‌ی ۵ نوع مواد مورد استفاده در کیسه‌های پلاستیکی پُرکاربرد را مورد آزمایش قرار دادند. کیسه‌ها در معرض هوا، خاک و آب قرار گرفتند. اینها محیط‌هایی هستند که اگر کیسه‌ها در طبیعت رها شوند، در معرض آن قرار می‌گیرند. کیسه‌ها در بازه‌های زمانی منظم پایش شدند و تجزیه‌ی آن‌ها از نظر از بین رفتن سطح آن‌ها و ارزیابی تغییرات ایجاد شده در استحکام آن‌ها و همچنین ساختار شیمیایی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
پس از ۹ ماه در معرض هوا بودن، کیسه‌های ساخته شده با همه‌ی مواد به‌صورت تکه‌های جدا از هم درآمدند. با این حال کیسه‌های قابل تجزیه و کیسه‌های معمولی سه سال پس از قرار گرفتن در خاک و آب هنوز قابلیت استفاده به‌عنوان کیسه‌های خرید را داشتند. کیسه‌های کمپوستی پس از سه ماه قرار گرفتن در محیط دریا کاملاً ناپدید شدند، ولی همین کیسه‌ها تا ۲۷ ماه در خاک باقی ماندند.
محققین می‌گویند: «خیلی شگفت‌آور است که کیسه‌ها پس از سه سال هنوز می‌توانند به‌عنوان کیسه‌ی خرید مورد استفاده قرار گیرند. این اتفاق برای کیسه‌های قابل تجزیه خیلی عجیب‌تر است. اگر برچسب قابل تجزیه را روی چیزی ببینید، فکر می‌کنید خیلی سریع‌تر از بقیه‌ی مواد تجزیه می‌شود؛ ولی تحقیقات ما نشان می‌دهد که این اتفاق تا سه سال نمی‌افتد. مطالعات ما بر این نکته تاکید می‌کند که باید استانداردی برای مواد قابل تجزیه وجود داشته باشد تا بتوان نرخ تجزیه‌ی مورد انتظار مواد را با توجه به نوع آن‌ها در نظر داشت.»
نوشته: SciNews
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد