خوشه‌هایی که نور را خم می‌کنند!
خوشه‌هایی که نور را خم می‌کنند!
مجله علمی ایلیاد - تصویر جدید و جذاب تلسکوپ فضایی هابل، گروه کهکشانی کلان‌جرم «SPT-CL J0615-5746» با فاصله‌ی تقریبی ۷.۷ میلیارد سال نوری در صورت‌فلکی سه پایه را نشان می‌دهد. این کهکشان‌ها اولین بار کمتر از یک دهه قبل توسط تلسکوپ قطب جنوب کشف شدند. این گروه کهکشانی جرم بسیار زیادی دارد و جاذبه‌ی آن مانند یک لنز، نور را خم می‌کند و برای دستیابی به دیدی عمیق از جهان اولیه بسیار مفید است. خوشه‌های کهکشانی، حاوی هزاران کهکشان با همه‌ی سنین، شکل‌ها و اندازه‌ها هستند.
به طور معمول، آن‌ها یک میلیون میلیارد برابر توده‌ی خورشید، جرم دارند و در طول میلیاردها سال با دور هم جمع شدن کهکشان‌های کوچک‌تر شکل می‌گیرند. «آلبرت اینشتین» در نظریه‌ی نسبیت عام پیش‌بینی کرد که اشیاء تا این حد بزرگ، حالت اولیه‌ی فضا را تغییر خواهند داد. هنگامی که نور از جسمی مانند یک خوشه‌ی کهکشانی عظیم عبور می‌کند، مسیر آن کمی تغییر می‌کند. این اثر «همگرایی گرانشی» نامیده می‌شود و تنها در موارد نادر قابل مشاهده است. فقط با بهترین تلسکوپ‌های موجود می‌توان چنین پدیده‌هایی را مشاهده کرد. خوشه‌ی کهکشانی SPT-CL J0615-5746 یکی از دورترین خوشه‌های کهکشانی است که باعث ایجاد همگرایی گرانشی می‌شود.
در میان اشیای شناسایی‌شده در پس‌زمینه‌ی کیهان، کهکشانی با نام «SPT0615-JD» وجود دارد. تصور می‌شود این کهکشان ۵۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ متولد شده است. این دورترین کهکشانی است که با همگرایی گرانشی از آن تصویربرداری شده است. این شی نمونه‌ای از کهکشان‌های جوان است که در مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ ظاهر شده‌اند.
ستاره‌شناسان می‌گویند: «همان‌طور که نقاشی‌های باستانی می‌‌توانند اطلاعاتی در مورد عصری که در آن نقاشی شده‌اند، در اختیار ما قرار دهند، کهکشان‌های باستانی نیز اطلاعاتی در مورد دوره‌ای از دنیا که در آن به‌وجود آمده‌اند، ارائه می‌کنند. نور ساطع‌شده از اشیای دور تا رسیدن به ما مسیری بسیار طولانی را طی می‌کند و این بدان معنی است که این نور اطلاعاتی از گذشته را با خود به همراه دارد؛ مثل اطلاعات مربوط به زمان پیدایش این نور. با مطالعه‌ی این اشیای دور، تصور ما نسبت به دوران اولیه‌ی شکل‌گیری عالم بهبود می‌یابد و درک بهتری نسبت به نحوه‌ی تکامل دنیا به شکل و حالت کنونی پیدا می‌کنیم.»
نوشته: SciNews
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد