اما با توجه به نظریهی کوانتوم، خود خلاء نیز پُر از «ذرات مجازی» با طول عمر بسیار کوتاه است که در یک لحظه بهوجود آمده و از بین میروند. این ذرات معمولاً قابل مشاهده نیستند، اما در حضور میدانهای الکتریکی و مغناطیسی بسیار قوی، میتوانند خلاء را به یک محیط نوری تبدیل کنند. سرعت نور در این فضای خلاء کاهش مییابد، بهطوری که ذرات باردار با سرعت بالا میتوانند تابش چرینکوف ساطع کنند. این امر در فضای خلاء کاملاً غیرمنتظره است.