بالاخره منشاء آب روی زمین پیدا شد!
بالاخره منشاء آب روی زمین پیدا شد!
مجله علمی ایلیاد - زمین در منظومه‌ی‌شمسی یک سیاره‌ی منحصر‌به‌فرد است. این سیاره‌ی خاکی مقدار زیادی آب و یک قمر نسبتاً بزرگ دارد که محور آن‌را ثابت نگه می‌دارند. هر دوی این‌ها برای زندگی بر روی زمین ضروری هستند. دانشمندان اکنون دریافته‌اند که وجود آب روی زمین وابسته به شکل‌گیری ماه بوده است. منجمین دانشگاه مونستر آلمان، برای اولین بار نشان داده‌اند که به‌وجود آمدن آب روی زمین با شکل‌گیری ماه در ۴.۴ میلیارد سال پیش، ارتباط دارد. ماه زمانی شکل گرفته که زمین با جسمی به اندازه‌ی مریخ و به‌نام «تیا» برخورد کرده است. تا کنون دانشمندان تصور می‌کردند که منشاء تیا از درون منظومه‌ی‌شمسی بوده است، ولی اکنون محققین دانشگاه مونستر نشان داده‌اند که منشاء آن خارج از منظومه‌ی‌شمسی بوده است. آن‌ها جرئیات این کشف را طی مقاله‌ای در مجله‌ی Nature Astronomy شرح داده‌اند.
زمین در منظومه‌ی‌شمسی که منظومه‌ای خشک به حساب می‌آید، شکل گرفته است و وجود آب روی آن عجیب است. برای درک دلیل وجود آب باید به ۴.۵ میلیارد سال پیش برگردیم که منظومه‌ی‌شمسی شکل گرفته است. مطالعات قبلی نشان داده است که منظومه‌ی‌شمسی به نحوی شکل گرفته که مواد خشک از مواد تَر مجزا شده‌اند؛ سنگ‌های آسمانی کربنی که غنی از آب بوده‌اند از خارج منظومه آمده‌اند و سنگ‌های غیرکربنی از داخل منظومه بوده‌اند. سنگ‌های کربنی منشاء آب‌های روی زمین هستند؛ ولی تا کنون معلوم نبوده که کی و چگونه این مواد روی زمین به‌وجود آمده‌اند. دکتر «گریت باد» از موسسه‌ی سیاره‌شناسی مونستر می‌گوید: «ما برای پاسخ به این سوال از ایزوتوپ مولیبدن استفاده کردیم. این ایزوتوپ تشخیص مواد کربنی و غیرکربنی را ممکن می‌کند و همچنین مواد با منشاء خارج از منظومه‌ی‌شمسی و مواد با منشاء داخل منظومه‌ی‌شمسی را نیز نمایان می‌کند.»
اندازه‌گیری‌های دانشمندان نشان داده است که ترکیب ایزوتوپ‌های مولیبدن به نحوی است که میزان آن بین سنگ‌های آسمانی کربنی و سنگ‌های غیرکربنی قرار می‌گیرد و نشان می‌دهد که برخی از مولیبدن‌های روی زمین منشاء خارجی و برخی منشاء داخل منظومه‌ی‌شمسی دارند. دکتر «کریستوفر بورخاردت» می‌گوید: «مولیبدنی که در جبه‌ی زمین قرار دارد از آخرین مراحل شکل‌گیری زمین بوده و مولیبدن مربوط به فازهای قبلی به‌طور کل در هسته‌ی زمین قرار گرفته است.» نتایج تحقیقات این دانشمندان نشان داده است که مواد کربنی از خارج منظومه‌ی‌شمسی بر روی زمین جمع شده‌اند.
دانشمندان یک مرحله جلوتر رفته و نشان داده‌اند که مولیبدن موجود در جبه‌ی زمین در اثر برخورد تیا با زمین در ۴.۴ میلیارد سال پیش به‌وجود آمده است. این برخورد همان برخوردی است که در نتیجه‌ی آن ماه به‌وجود آمده است. از آن‌جا که بخش اعظمی از مولیبدن موجود در جبه‌ی زمین از خارج منظومه‌ی‌شمسی آمده است، می‌توان نتیجه گرفت که خود تیا از خارج منظومه‌ی‌شمسی آمده است. برخورد تیا با زمین باعث به‌وجود آمدن مواد کربنی کافی و در نتیجه آب موجود روی زمین شده است.
نوشته: ScienceDaily
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد