قدیمیترین سلولهای بدن انسان

قدیمیترین سلولهای بدن انسان
مجله علمی ایلیاد - دانشمندان در گذشته تصور میکردند که نورونها و یا شاید سلولهای قلب قدیمیترین سلولهای بدن هستند. اکنون محققین موسسهی سالک کشف کردهاند که مغز، کبد و پانکراس موشها حاوی سلولها و پروتئینهایی هستند که قدمت نورونها را دارند. یافتههای این تحقیق در مجلهی Cell Metabolism به چاپ رسیده است.
پروفسور «مارتین هتزر» میگوید: «وقتی ما ساختارهای سلولی پیدا کردیم که قدمت اندام دربرگیرندهی خود را دارند، حیرتزده شدیم. این نتایج نشان میدهد که پیچیدگی سلولی بیشتر از چیزی است که ما تصور میکردیم.» اکثر نورونهای مغز در دورهی بزرگسالی تقسیم نمیشوند و طول عمر بالایی دارند، ولی بهخاطر محدودیتهای فنی، بهدست آوردن طول عمر سلولهای خارج از مغز مشکل است.
«رافائل دریگو» میگوید: «زیستشناسان همیشه در مورد سن سلولهای درون اندامها سوال میپرسند و تصور میکنند که نورونها مسن هستند، ولی دیگر سلولهای بدن همیشه در طول دورهی عمر اندام بازتولید میشوند و جوان هستند. ما آزمایشی ترتیب دادیم که بفهمیم آیا سلولهای دیگری هم هستند که به اندازهی اندام میزبان خود سن داشته باشند یا خیر؟»
دانشمندان از برچسبزنی ایزوتوپ الکترونی به همراه روش عکسبرداری هیبریدی برای تعیین سن سلولها و پروتئینها درون مغز، پانکراس و کبد در مدلهای جوان و پیر جوندهها استفاده کردهاند. آنها برای اینکه از صحت روش مورد استفاده برای تعیین سن مطمئن شوند، ابتدا سن نورونها را بهدست آوردند و دریافتند که نورونها به اندازهی خود اندام سن دارند. آنها تعجب کردند وقتی دیدند سلولهای رگهای خونی نیز به اندازهی نورونها سن دارند. این یافته به این معنی است که برخی از سلولهای غیرنورونی نیز در طول عمر اندام میزبان خود جایگزین نمیشوند.
بررسیهای آنها نشان داد که در پانکراس نیز سلولهایی با طول عمر متفاوت وجود دارد. برخی از سلولهای بتا که مسئول آزاد کردن انسولین هستند، جایگزین شدهاند و جوان هستند؛ در حالی که برخی از آنها دارای طول عمر بالایی مشابه نورونها هستند. در کبد جوندهها نیز همین وضعیت وجود دارد. پروفسور «مارک الیسمان» از دانشگاه کالیفرنیا میگوید: «بهخاطر وجود تکنولوژیهای جدید ما توانستهایم سن سلولها و پیچیدگیهای مولکولی مربوطه را بهدست آوریم. این کار درهای جدیدی را برای مطالعهی همهی سلولها، بافتها و اندامها در وضعیتهای عادی و در زمان بیماری باز میکند.»
هتزر اضافه میکند: «تعیین سن سلولها و ساختارهای زیرسلولی در اندامهای بزرگسالان دید جدیدی دربارهی مکانیسمهای تعمیر و نگهداری آنها در طول زندگی و در دورهی بیماری ارائه میدهد. هدف نهایی این است که از این مکانیسمها برای جلوگیری و یا به تاخیر انداختن محدودیتهای مرتبط با سن اندامها استفاده کنیم.»
نوشته: ScienceDaily
ترجمه: امید محمدی – مجله علمی ایلیاد