کشف نمک خوراکی در نزدیکی سیاره‌ی مشتری
کشف نمک خوراکی در نزدیکی سیاره‌ی مشتری
مجله علمی ایلیاد - ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ هابل کشف کردند که رنگ زرد قابل مشاهده بر روی بخش‌هایی از سطح قمر «اروپا» سیاره‌ی مشتری، در واقع کلرید سدیم یا همان نمک خوراکی است. این کشف در مجله‌ی Science Advances گزارش شده است و نشان می‌دهد که شاید اقیانوس زیرسطحی اروپا مانند اقیانوس‌های زمین باشد. قمر اروپا در زیر پوسته‌ی یخی خود اقیانوس نمکی از آب مایع دارد که کف آن سنگی است و آن‌را تبدیل به یکی از مکان‌های هیجان‌انگیز منظومه‌ی‌شمسی برای جستجوی حیات می‌کند. به هر حال، پتانسیل این اقیانوس برای پشتیبانی از حیات بر روی این قمر بستگی به ترکیبات موجود در آن دارد.
در حال حاضر، بهترین راه برای درک شیمی اقیانوس اروپا مطالعه‌ی ترکیبات زمین‌شناسی سطح فعال و جوان اروپا است. پرواز فضاپیمای گالیله‌ی ناسا تا نزدیکی این قمر دانشمندان را به این نتیجه رسانده که سه ماده‌ی شیمیایی اصلی آن عبارت‌اند از «یخ آب»، «هیدرات سولفوریک اسید» و یک ماده‌ی غیریخی اضافی که به‌نظر می‌رسد «سولفات منیزیم» باشد که بر روی سطح اقیانوس قرار دارد. البته زمانی که داده‌های باکیفیت از رصدخانه‌ی کِک به‌دست آمد، این دانسته‌ها تغییر کرد و مشخص شد که سولفات منیزیم روی سطح این قمر وجود ندارد.
پروفسور «مایک براون» از دانشگاه کلتک، می‌گوید: «ما فکر می‌کردیم که قادر هستیم کلریدهای سدیم را مشاهده کنیم، ولی این مواد در طیف مادون قرمز بی‌اثر هستند.» دانشمندان نمک‌های اقیانوسی را در آزمایشگاه و تحت شرایط اقلیمی قمر اروپا پرتودهی کردند و چندین مشخصه‌ی خاص و جدید ناشی از پرتودهی را کشف کردند که البته در بخش مرئی طیف بودند. آن‌ها دریافتند که نمک‌ها رنگ خود را تا جایی تغییر می‌دهند که بتوان آن‌ها را با آنالیز طیف مرئی مشاهده کرد.
به‌عنوان مثال، کلرید سدیم رنگی مایل به زرد و مانند رنگ قابل مشاهده بر روی قسمتی از سطح قمر اروپا از خود بروز می‌دهد. دکتر «کوین هاند» از ناسا، می‌گوید: «کلرید سدیم بر روی سطح قمر اروپا تقریباً مانند جوهر نامرئی به نظر می‌رسد. قبل از پرتودهی نمی‌توانید وجود آن‌را احساس کنید، ولی پس از پرتودهی رنگ‌ها مشخص می‌شوند. هیچ کس تا کنون طیف طول‌موج‌های مرئی از این قمر را مشاهده نکرده بود.»
با مشاهده‌ی نزدیک توسط تلسکوپ هابل، گروه محققین یک خط طیفی جذبی خاص در طیف مرئی در حدود ۴۵۰ نانومتر را تشخیص داد که با نمک پرتودهی‌شده کاملاً مطابقت داشت و نشان می‌داد که رنگ زرد این ناحیه از سطح قمر اروپا ناشی از وجود نمک است.